Protestat e sotit, janë kërkesa të njëmendëta apo thjesht një protagonizëm për vetëafirmim politik?
Shtatë arsye, kur protestat janë të shëndetshme për demokracinë;
1. Kur krijojnë mobilizim konstant dhe vigjilent për demokracinë, në kuptimin e “trajnimit” të ndërgjegjes publike qytetare;
2. Kur janë paqësore, dhe jo të dhunshme (sepse, përdorimi i dhunës me automatizëm kthehet bumerang);
3. Kur stimulojnë pjesëmarrjen aktive qytetare për padrejtësitë publike, e jo promovimin e inateve ideologjike;
4. Kur vigjilojnë vemendjen publike, e jo interesin klanor e grupor qoftë të fraksioneve apo faksioneve të ndryshme të formacioneve politike;
5. Kur, “kujdestarojnë” vetëkënaqësinë eventuale qeveritare duke argumentuar mangësitë e qeverisjes dhe defektet e vendimarrjeve:
6. Kur nuk kërkojnë protagonizëm medial dhe politik, vetëm shkaku i afirrmimit të ca protagonistëve të zhgënjyer me “partituren”paraprake partiake;
7. Kur nuk e kanë synim dhe rekomandim kontestimin e shtetit , por të pushtetit;
Protesta, kur ka qëllim fisnik dhe pikësynim interesat publike, mundet shumë lehtë të merr si vëmendjen publike, ashtu edhe koston e protagonizmit…
