Më i forti nuk është asnjëherë mjaftë i fortë për të qenë gjithmonë sundus nëse ai e shëndrron forcën në ligjë kinëse të drejtë dhe bindjen në detyrimë.
Që këtij e drejta i takon më të fortit e drejta merrë menyrën ironike në dukje të realitetit të vendosur në parime shoqërore.Por a s’do të na e shpjegojnë vallë kurr qeveritarët tanë këtë fjalë të forcësë së sundimit të ligjitë të forcës që kanë,ku forca është një fuqi fizike,ku unë e shoh se më këtë ligjë të forcës së shtetit dhe liderve kosovar ku do të rezultojë me shumë pasoja për vet shtetin dhe shoqërin tonë.
Të dorëzohesh ndaj forcës është një veprim domëdoshmërie,por jo vullnetshëm apo më deshirë ku vullneti është aq më shumë një akt kujdesi.Supozojmë një çast këtë të drejtë që pretendohet si i tillë,unë them se s’rezulton veçse një rrëmujë e pashpjegushme,sepse forca është ajo që e bënë të drejten ,pasoja ndryshonsë bashku me shkakun ku çdo forcë që ia kalon të parës zëvendsohn të drejten e saj.
Persa të mos bindemi pa u dënuar,mund të bëjmë këtë në mënyrë legjitime dhe meqenëse më i forti ka gjithmonë të drejt,puna s’mbetet të jetë veçse që të jesh më i fort.Por cila është ajo e drejtë që pushon së qeni e tillë kur mbaron forca.
Nëse duhet të bindemi nga forca,atëherë nuk kemi nevojë të bindemi në formën e detyrës,dhe meqë nuk jemi më të detyruar të bindemi nuk më detyrim.Ketu shohim që kjo fjalë e së drejtës nuk i shton asgjë forcës,ku ajo këtu s’ asnjë kuptim.
Bindjuni pushtetit,nëse kjo do të thotë dorëzohuni para forcës,urdhëri është i mirë por i kotë unë përgjigjëm se ai s’do të shkelet kurrë.Pranojmë pra se forca nuk bën të drejtën dhe që s’jemi të detyruar t’bindemi veç fuqive legjitime e jo të banditëve shtetërore e klaneve mafioze siq ka Kosova..
