Beteja për Demokraci është një koleksion prej njëmbëdhjetë artikujsh nga njëmbëdhjetë autorë që punojnë në universitete ose institute shkencore. Demokracia elastike kufijtë e tolerancës demokratike”, të cilës iu dha Prinsjesboekenprijs një vit më vonë.
Nuk është më lajm se demokracia në Evropë dhe gjetkë në botë është nën presion, për arsye të ndryshme. Në Poloni, parimi i vjetër i ndarjes së pushteteve është minuar nga përpjekja e qeverisë aktuale për të manipuluar gjyqësorin. Partitë e ekstremit të djathtë dhe populiste janë në rritje pothuajse në të gjitha vendet evropiane. Mbështetësit shpesh admirojnë ‘demokracinë e udhëhequr’ të presidentit rus Putin dhe aleatëve të tij. Përveç kësaj, idetë antidemokratike të islamit radikal po përhapen edhe në Evropë.
Kërcënimet e lartpërmendura për demokracinë në Evropë janë diskutuar në detaje në libër. Eticisti flamand Dirk Verhofstadt, për shembull – vëllai i ish-kryeministrit belg Guy Verhofstadt – merret me salafizmin, një lëvizje radikale brenda Islamit që dëshiron t’i përmbahet shkronjës së Kur’anit dhe refuzon demokracinë sepse vendos fjalën e Allahut. mbi te drejten civile.legjislacioni. Verhofstadt niset nga teza e filozofit Karl Popper se thelbi i demokracisë qëndron në parandalimin e regjimeve tiranike apo totalitare. Ai vetë arrin në përfundimin se Islami radikal sot është ‘rreziku më i madh për shkatërrimin e demokracisë sonë dhe kthimin në totalitarizëm’.Në artikullin e tij ‘Demokracia elastike dhe përkulëse’, Paul Cliteur, gjithashtu profesor i shkencave juridike në Leiden, akuzon politikanët holandezë se i janë dorëzuar shumë shpesh ‘teoterrorizmit’ islamik, siç e quan ai, nga frika. Në vitin 1987, për shembull, ministri Van den Broek i Punëve të Jashtme i kërkoi Vara-s të mos transmetonte satirën e Rudi Carrell-it për Ajatollah Khomeinin – megjithëse kjo mund të kishte të bënte më shumë me diplomacinë sesa me gjendjen e demokracisë sonë.
Qëndrueshmëria e demokracisë është tema kryesore e përsëritur në këtë përmbledhje, e cila diskutohet nga të gjitha anët. Profesori i Amsterdamit, George van den Bergh, e konsideroi aftësinë për vetë-korrigjim si thelbin e demokracisë. Gjatë leksionit të tij inaugurues në 1936, kur Hitleri i zgjedhur në mënyrë demokratike kishte futur tashmë një sistem njëpartiak, ai tha se të gjitha vendimet demokratike mund të revokohen, me një përjashtim, ‘vendimin që rrëzon vetë demokracinë’. Pyetja është gjithmonë: deri ku mund të shkojë demokracia në vetëmbrojtjen e saj kundër partive të zgjedhura në mënyrë demokratike që duan të përshtatin apo edhe të shfuqizojnë liritë politike që ajo ofron.Artikujt në ‘Lufta për demokraci’ janë përgjithësisht të natyrës shkencore. Kjo përforcohet nga fakti se citimet në gjuhën angleze mbeten të papërkthyera.
