Asnjë marrëdhënie njerëzore nuk është kurrë plotësisht e lirë nga konflikti. Nuk ka çift perfekt, ashtu siç nuk është e mundur të jesh vazhdimisht i lumtur dhe i kënaqur. Megjithatë, grindjet, xhelozitë, keqkuptimet, tensionet dhe momentet e krizës duhet të kufizohen në periudha të shkurtra, të lidhura me rrethana specifike, të shpjegueshme dhe reale.
Nëse perceptimi i pakënaqësisë dhe shqetësimit zgjat shumë ose është edhe një gjendje e përhershme, atëherë sigurisht që ka diçka që nuk shkon. Marrëdhëniet toksike në dashuri janë fatkeqësisht më të shpeshtat, pikërisht sepse në emër të kësaj ndjenje njeriu sakrifikon veten deri në përfshirje në dinamika abuzive dhe të dëmshme.
Prishja e kësaj lloj lidhjeje është mjaft komplekse, pasi shpesh ata që dorëzohen nuk e kuptojnë apo pranojnë plotësisht atë që ndodh, ndërsa ata që abuzojnë e bëjnë atë edhe në mënyrë të pandërgjegjshme. Edhe kur je i vetëdijshëm për gjendjen e vuajtjes është e vështirë të dalësh prej saj sepse ndërkohë është krijuar një varësi e vërtetë emocionale ose ekziston tmerri i vetmisë.
Kur dikush na lë, thyhet diçka brenda nesh
Duke kuptuar shkëputjen, ndjenjën e mungesës që të dhemb aq shumë brenda, rimodelimi mbi balancat e reja… gjithçka mund të jetë shumë e ndërlikuar edhe kur ne vetë e dëshirojmë atë. Ndarja në një lidhje atashimi është padyshim një nga përvojat më të dhimbshme. Nuk ndihemi kurrë gati edhe nëse në të kaluarën kemi njohur braktisje dhe shkëputje. Dhe edhe kur shpallet fundi, ne nuk jemi thellësisht të përgatitur. Po ashtu, duket absurde, kur po dalim nga një marrëdhënie e trazuar.
Çfarë ndodh kur i japim fund një marrëdhënieje toksike?
Marrëdhëniet toksike janë sigurisht ato, fundi i të cilave është më i vështirë për t’u përpunuar; në këtë rast është sikur duhej të përpunonim fundin e dy marrëdhënieve, humbjen e dy njerëzve, totalisht në kundërshtim me njëri-tjetrin. Një karakteristikë e kësaj lloj marrëdhënieje është ajo e ndryshimit drastik me kalimin e kohës: një idil fillestar që më vonë lë vend për një vorbull vetmie, zemërimi, faji, frike.
6 pyetje që duhet t’i bëni vetes pas përfundimit të një lidhjeje
Nuk ka kohë të përcaktuara për të përpunuar fundin e një historie, nuk mund ta nxitoni. Është një udhëtim i brendshëm që do t’ju bëjë të ngrini pyetje për të sfiduar asetet tuaja të mëparshme. Për të ndryshuar më pas sjelljen, pritshmëritë, përkufizimin e vetes. Këtu janë pyetjet që duhet t’i bëni vetes; ato do të jenë të dobishme për të nxjerrë në dritë të gjitha përvojat tuaja.
– Pse jam kaq i lidhur me personin e gabuar?
– Pse fajësoj veten?
– Si mund të ndjej nostalgji për një person që nuk më do më?
– Si mund të rezistoj kur nostalgjia më duket e pakapërcyeshme?
– Çfarë nuk shkon me mua, pse nuk mund të vazhdoj?
– Nëse filloj menjëherë një marrëdhënie tjetër, a mund të jetë e dobishme për të kapërcyer atë të mëparshme?
