Të gjithë ëndërrojnë ta kthejnë pasionin në punën e tyre. Ato ëndrra në sirtar që i mbajmë të ruajtura mirë, duke pritur realizimin e tyre, na shtyjnë të luftojmë, të përpiqemi t’i arrijmë, çfarëdo që të ndodhë.
Dhe pikërisht këtë bëri Andrea Gianello, 28 vjeç dhe një tornator i specializuar mekanik – punëtor në kompaninë Bertolaso, i cili kishte vendosur me kujdes ëndrrën e tij për të punuar për Ferrari-n në atë sirtar.
Dhe kjo dëshirë ishte gati të plotësohej. Andrea ka qenë gjithmonë i pasionuar pas motorëve dhe mendimi i Ferrari-t ka qenë gjithmonë aty për ta shoqëruar në jetën e tij. Megjithatë, kur më në fund u përball me ëndrrën e tij, realiteti u përplas në fytyrën e tij si ujë i ngrirë.
Po, sepse Andrea – me origjinë nga Cologna Veneta – ishte gati të punësohej nga marka e famshme: ai e kishte kaluar të gjithë procesin, thjesht duhej të firmoste kontratën dhe do të ishte pjesë e ekipit. Megjithatë diçka shkoi keq.
Për gazetën L’Arena, Andrea Gianello rrëfen kështu episodin: “Nuk më dukej e vërtetë, kur vura këmbë në një nga fabrikat më të famshme të makinave në botë. Ndjeva një emocion të madh dhe mezi prisja për t’u thënë të gjithëve se do të punoja në Ferrari. Pashë gjithashtu një pamje paraprake të SUV-it të ri Purosangue”.
Megjithatë, problemi qëndronte tek paga e pamjaftueshme për të mbuluar të gjitha shpenzimet që do t’i duhej të bënte që atëherë.
Kompania, në fakt, i kishte ofruar 1700 euro bruto në muaj me mundësi për të pasur një bonus prodhimi vjetor prej 12 mijë eurosh, i shpërndarë ndoshta në 12 muaj. Ajo që nuk përputhej, megjithatë, ishin të gjitha paratë që do të duhej të shpenzonte për të qenë në gjendje të punonte atje.
Refuzimi për Ferrarin erdhi më vonë. Andrea aktualisht merr një pagë shumë më të lartë se ajo e ofruar nga Ferrari. 28-vjeçari, pas një liste të saktë të shpenzimeve që duhet të kishte – qira në Maranello, autostradë për të shkuar në shtëpi, kosto shumë më të larta jetese – iu desh të refuzonte me keqardhje ekstreme.
Më pas ai vazhdoi: “Unë kam qenë gjithmonë një djalë që ëndërron, por i mban këmbët në tokë. Nuk kam frikë nga rreziku, por përpara se të hedhësh disa hapa duhet të mendosh me pjekuri, duke marrë parasysh aspektet pozitive dhe negative të një projekti. Me sa duket, Italia na ofron pak ne të rinjve: është më mirë të shkosh për të punuar jashtë”.
Një mesazh për një Itali që fatkeqësisht vazhdon t’i vërë në pozita të vështira të rinjtë, e cila nuk kujdeset për ta ashtu siç duhet, por që në të njëjtën kohë, pavarësisht gjithçkaje, nuk mund të bëjë që ëndrrat e tyre të shuhen.
Për shkak se Andrea ende beson në të, ai dëshiron të shkojë në Formula 1 dhe do të provojë përsëri. Dhe këtë duhet të bëjnë të gjithë të rinjtë, nuk duhet të dorëzohen.
