Një punim i ri i publikuar në Journal of Anxiety Disorders argumenton se njerëzit që vuajnë nga ankthi social në fakt përfitojnë shumë kënaqësi nga takimi me njerëz të rinj dhe duke kaluar kohë me të tjerët, dhe se trajtimi për një çrregullim ankthi social duhet të fokusohet në metodat për të inkurajuar angazhimin social mes njerëzve që përpiqen ta shmangin atë.
“Kontakti cilësor me njerëzit e tjerë shërben si një strategji e besueshme për përmirësimin e humorit,” thonë studiuesit. “Ne pyesim veten nëse përfitimet emocionale të shoqërimit janë të pranishme edhe për ata me një çrregullim psikologjik të përcaktuar nga shqetësimi social dhe shmangia: çrregullimi i ankthit social.” Studiuesit parashikuan se njerëzit me çrregullime të ankthit social do të raportonin mesatarisht nivele më të ulëta lumturie për shkak të çrregullimit të tyre, por se ata nuk do të ndiheshin domosdoshmërisht më keq kur ishin në shoqërinë e njerëzve të tjerë.
Kjo është pikërisht ajo që ata gjetën. Autorët thonë, “Ndryshe nga besimi, ne zbuluam se njerëzit me çrregullim ankthi social ishin më të lumtur kur ishin me të tjerët sesa vetëm. Ndjenja e ankthit ose e shqetësuar për shoqërimin nuk e përjashton përjetimin e kënaqësisë gjatë shoqërimit.”
“Një stereotip i dikujt me ankth social është një person që preferon të jetë vetëm në dhomën e tij të gjumit sesa të ndërveprojë me botën,” thotë Goodman. “Kjo thjesht nuk është e vërtetë. Njerëzit me ankth social nuk janë të lirë nga dëshira themelore për lidhje njerëzore; ata thjesht kanë vështirësi për ta marrë atë në situata të caktuara ose me njerëz të caktuar. Nëse nisemi nga ky supozim, atëherë mund të reduktojmë mitet problematike rreth ankthit social”.
