U përpoqa ta lexojë me kujdes.
Vërejta se, deri sa këtu bisedohet (dialogohet) mes dy shteteve të pavarura, të barabarta e sovrane, përse në dokument flitet vetëm për serbët dhe vetëm për Kishën Ortodokse (Serbe).
Gjithsesi është dashur, apo, duhet, të bisedohet njësoj si për serbët brenda Kosovës, ashtu edhe për shqiptarët brenda Serbisë.
Në këtë pikë, gjithsesi do duhej të ishin futur edhe bisedimet për shqiptarët brenda Serbisë, sikur populli shqiptar (tani i mjerë) të ishte popull fkator në Ballkan dhe sikur të kishte armatimin që ka Serbia, edhe sikur të kishte një vëlla të madh, sikur Serbia që e ka Rusinë, gjithsesi do të hynin në bisedime edhe shqiptarët brenda Serbisë.
Për ata që njohin të drejtat e liritë e popullit serb në Kosovë, nuk iu mungon asgjë, vetëm pse jetojnë brenda Republikës së Kosovës e jo brenda Republikës së Serbisë. Vetëm kjo ju mungon serbëve të Kosovës. Këta janë të mbrojtur nga të gjithë; nga Serbia, nga ndërkombëtarët, nga Ahtisari, e më së shumti nga shqiptarët. Dhe se, nuk mbahet mend në histori të kenë sulmuar shqiptarët dikë me qëllime pushtuese e as fetare.
Shqiptarët, duke qenë të mbramët që u çliruan nga Perandoria Osmane, nuk patën as si të armatosen e as si të mbrohen kundër pushtuesve, pse nuk kishin një përkrahës të fortë, siç e ka Serbia Rusinë.
Me një fjalë, sot nuk do duhej të shkohej nga forca, por nga drejtësia. Prandaj, gjithsesi duhet të bisedohet edhe për të drejtat e shqiptarëve brenda Serbisë, të cilët janë zhveshur nga të gjitha të drejtat kombëtare dhe shtypen, maltretohen e largohen nga trojet e tyre, jo vetëm me shekuj, por me mijëra vite janë aty.
Në Nenin 7 të Draftiti…kërkohet të sigurohet një lloj vetëqeverisjeje për serbët! E, çfarë vetëqeverisjeje
mund të bëhet, përveç autonomisë. Autonomi nuk bën t’i jepet, pse kjo do te thotë shtet në shtet. Serbëve vetëm pak nëse u lejon diçka, ata dine të të tradhtojnë, të ankohen, të qahen se iu mungon drejtësia.
Në anën tjetër, shqiptarët kurrë nuk e kanê prekur askë në fe. Pra, as serbët nuk janë prekur asnjëherë.
Pastaj, përse të thirren Kisha Ortodokse Serbe? Do të mjaftonte vetêm Kisha Ortodokse, se në to kanë të drejtën të shkojnë edhe nga popuj tjerë, jo vetëm serbët. Për shembull, vetë Manastiri i Deçanit është i shqiptarêve sa ishin ortodoks. Mund të zbulohet deri kur kanë paguar anëtarësinë në këtë Manastir Mavraj e Podgurit, të cilët, shumë vonë janë kthyer në myslimanê.
Me një fjalë, nuk është engjull populli serb, sa tê bëhet kaq shumë për ta. Është popull rrenc, dhe mbi rrenën është ngritur e ka ardhur deri këtu.
Nuk ia vlen të luftohet kaq shumë për të, pse është popull kriminel e barbar, edhe të ardhur nga karpatet.
Ky OPINION është huazuar nga media BOTASOT.INFO