Edhe Papa i Vatikanit e mbanë plisin shqiptar

Pileolus (nga latinishtja pileus “kapuç” ), gjithashtu Zucchetto, Soli Deo, latinisht Subbirettum ose Submitrale , gjermanisht gjithashtu skullcap , calotte e lashtë është pjesë e veshjeve kishtare në kishën katolike, veçanërisht të abative. , peshkopët , kardinalët dhe Papa . Brenda liturgjisë ajo bëhet veshja liturgjike .

Papa, kardinalët dhe nuncët apostolikë veshin një pileolus moiré, prej mëndafshi të thjeshtë. Pileolusit është i kuq për kardinalët, (Joseph Braun SJ: The Liturgical Vestments Past and Present. Ein Handbuch der Paramentik , 2nd, improved ed., Herder, Freiburg im Breisgau 1924, p. 182. Dieter Philippi: Philippi Collection – Headgear in Faith, Religion and Spirituality, . St. Benno Verlag, Leipzig 2009, ISBN 978-3-7462-2800-6 .)

Ky ishte varianti kishtar i shpjegimit pa e thënë se nga rrjedh plisi dhe i kujt është plisi

Latinët për plisin e përdorën emrin pileus. Ata e dinin të vërtetën që fjala rrjedhë nga Ilirishtja Pi leshi ( prej leshi, edhe sot në Kosovë përdorët e njëjta mënyrë e të shpjeguarit “pi = prej”. Pra, në fillim quhej pileshi, mandej qeleshja e së fundi Plisi që është deformim i fjalës latine Pileus=Plis. Më e drejta është Qeleshe, kurrsesi qylah apo qylaf – që janë fjalë turke në kuptimin: kapuç i katunarëve )

Krishterimi në Iliri së pari e pastaj në tërë Europën u përhap nga ilirët, 300 vitet e para me vrasje dhe gjymtime nga Perandoria Romake të besimtarëve .

Këshilli i Parë i Nikesë ishte një këshill peshkopësh të krishterë i mbledhur në qytetin e Nikesë ( Bithynia ) (tani İznik, Turqi) nga perandori romak Konstandini I në vitin 325 pas Krishtit. Ky këshill ekumenik ishte përpjekja e parë për të arritur konsensusin në kishë nëpërmjet një asambleje që përfaqësonte të gjithë të ashtuquajturin krishterim.

Edikti i Milanos (lat. Edictum Mediolanense) qe marrëveshja e qershorit të 313 që në Perandorinë Romake të krishterët të trajtoheshin dashamirësisht. Perandori romak i perëndimit Kostandini I dhe Likiniusi, që kontrollonin Ilirinë dhe Azinë e Vogël dhe më shumë, u takuan në Milano dhe ndër të tjera gjëra, venduan që të ndërrohej qëndrimi politik ndaj të krishterëve duke pasuar Ediktin e Tolerimit të Galerit, lëshuar dy vite më parë në Serdikë. Edikti i Milanos i dha Krishterimit një status ligjor, por nuk e bëri Krishterimin fenë zyrtare të Perandorisë Romake, kjo ndodhi nën Teodosin I më 380 PK.
Pra rrjedhat e krishterimit fillojnë nga Perendorët Romak të Lindjes Konstatini dhe Likiniusi, që të dytë nga Dardania.

Kur u caktuan rrobat fetare të udhëheqësve fetar, ishte edhe Piluesi (qeleshja).

Historia e plisit është e lashtë e kemi edhe nga Kultuar e Vinçes

Edhe në kohën e Egjypti të lashtë bartej qeleshja

Qeleshen e kishin edhe Hebrenjt

Jacques Joseph Tissot (15 tetor 1836 – 8 gusht 1902), ishte një piktor dhe ilustrues francez. Ai ishte një piktor i suksesshëm i shoqërisë së Parisit përpara se të shpërngulej në Londër në 1871. Ai u bë i famshëm si një piktor i zhanrit të grave të veshura në modë të shfaqura në skena të ndryshme të jetës së përditshme. Ai gjithashtu pikturoi skena dhe figura nga Bibla.