Nëse kohët e fundit keni parë një fëmijë duke u përpjekur të bëjë diçka komplekse, mund të keni vënë re që ai nxjerr gjuhën jashtë. Ky zakon gjatë përqendrimit është po aq e natyrshme sa frymëmarrja, prandaj e bëjmë këtë. Neuroshkencëtarja konjitive Dr. Gillian Forrester, studioi më thellë këtë zakon.
Forester dhe kolegët e tij iu dhanë disa detyra një grupi pjesëmarrësit të rinj duke përfshirë zhbllokimin e dryneve. Teksa i shikonin fëmijët, ata vunë re se nxjerrja e gjuhës jashtë ishte e zakonshme kur kryenin detyra që përfshinin duart e tyre.
Gjuha gjithashtu dukej se shkonte djathtas gjatë këtyre aktiviteteve më komplekse, duke lënë të kuptohet për origjinën e sjelljes. “Për mua, aktiviteti i djathtë i gjuhës dhe i dorës gjatë detyrave motorike mbështet idenë se lëvizja e dorës dhe gjuhës kontrollon proceset e zakonshme të trurit”, tha Forrester.
Ajo thotë se funksioni motorik dhe aftësia gjuhësore lidhen me njëra-tjetrën dhe gjestikulacioni dhe biseda shkojnë vërtet krah për krah. Kjo u studiua dhe në një studim të vitit 2019, i cili zbuloi se zona e trurit që aktivizohet nga lëvizjet komplekse të duarve është pikërisht pranë asaj që ka të bëjë me gjuhën.
“Këtu, origjina evolucionare takohet me ato anatomike, sepse duart dhe gjuhët tona janë të vetmit artikulues të imët në trupat tanë dhe kontrollohen nga pjesët e mbivendosura të trurit tonë,” tha Forester për Live Science.
