Pas rënies së Murit të Berlinit në 1989, dy vendet e pavarura në anët e kundërta të Perdes së Hekurt – Gjermania Lindore dhe Gjermania Perëndimore – punuan drejt bashkimit pas më shumë se 40 vjetësh si entitete të veçanta.
Me atë bashkim erdhi pyetja: “Cili qytet duhet të jetë kryeqyteti i Gjermanisë së sapo bashkuar – Berlini apo Boni?”
Kryeqyteti i Gjermanisë së para Luftës së Dytë Botërore kishte qenë Berlini, dhe kryeqyteti i Gjermanisë Lindore kishte qenë Berlini Lindor. Gjermania Perëndimore e zhvendosi kryeqytetin në Bon pas ndarjes në dy vende.
Pas bashkimit, parlamenti gjerman, Bundestag, fillimisht filloi mbledhjen në Bon. Megjithatë, në kushtet fillestare të Traktatit të Unifikimit midis dy vendeve, qyteti i Berlinit u ribashkua gjithashtu dhe u bë, të paktën në emër, kryeqyteti i Gjermanisë së ribashkuar.
Një votim i ngushtë i Bundestagut më 20 qershor 1991, nga 337 vota për Berlinin dhe 320 vota për Bonin, vendosi që Bundestagu dhe shumë zyra qeveritare përfundimisht dhe zyrtarisht të zhvendoseshin nga Boni në Berlin.
Para ndarjes së Gjermanisë pas Luftës së Dytë Botërore, Berlini ishte kryeqyteti i vendit. Me ndarjen në Gjermaninë Lindore dhe Gjermaninë Perëndimore, qyteti i Berlinit (i rrethuar plotësisht nga Gjermania Lindore) u nda në Berlinin Lindor dhe Berlinin Perëndimor, të ndarë nga Muri i Berlinit.
Meqenëse Berlini Perëndimor nuk mund të shërbente si kryeqytet praktik për Gjermaninë Perëndimore, Boni u zgjodh si një alternativë. Procesi për të ndërtuar Bonin si kryeqytet zgjati rreth tetë vjet dhe më shumë se 10 miliardë dollarë.
Lëvizja 595 kilometra nga Boni në Berlin në verilindje u vonua shpesh nga problemet e ndërtimit, ndryshimet e planit dhe imobilizimi burokratik. Më shumë se 150 ambasada kombëtare duhej të ndërtoheshin ose zhvilloheshin për të shërbyer si përfaqësi e huaj në kryeqytetin e ri.
Më në fund, më 19 prill 1999, Bundestagu gjerman u mblodh në ndërtesën e Reichstag në Berlin, duke sinjalizuar transferimin e kryeqytetit të Gjermanisë nga Boni në Berlin.
