Me ndëshkim të korrupsionit të qeverisë së superkorruptuar të Edi Ramës kuptohet largimi dhe ndëshkimi i saj me votë të lirë dhe demokratike prej votuesve shqiptar.
Këtu nuk ia vlen për të faktuar korrupsionin e madh të qeverisë së superkorruptuar të Edi Ramës, pasi korrupsioni i saj ka dalë në sipërfaqe dhe e ka paralizuar e falimentur shtetin, ekonominë, demokracinë, drejtësinë dhe shoqërinë.
Aq shumë është përhapur korrupsioni sa që nuk ka ku të shkojë e të precipitojë më poshtë.
Mirëpo problem është se si ta shpëtojmë shtetin dhe shoqërinë nga kthetrat e këtij korrupsioni.
Në demokraci këtë e bën ligji demokratik, ndëshkimi dhe dëbimi me votë nga pushteti keqqeverisjen dhe korrupsionin e saj.
Mirëpo korrupsioni nuk luftohet me korrupsion.
Nëse pretendohet që demokracia largon një palë të korruptuarish dhe sjell në pushtet një palë tjetër të korruptuarish atëhere kjo nuk është më demokraci por korrupsiono – hajdutokraci.
Dhe me dashje apo edhe pa dashje qeverinë Rama nuk mund ta rrëzojë nga pushteti një opozitë e cila është kapur dhe marrë peng nga një individ i cili është shpallur “non-grata” nga Departamenti i Shtetit.
Sipas Departamentit të Shtetit, në kapacitetet e tij si kryeministër në veçanti, Berisha “u përfshi në akte korruptive, të tilla si keqpërvetësimi i fondeve publike dhe ndërhyrja në proceset publike, përfshirë përdorimin e pushtetit të tij në përfitim personal dhe për të pasuruar aleatët politikë dhe anëtarët e familjes së tij në kurriz të besimit të publikut shqiptar te institucionet qeveritare dhe zyrtarët publikë”,-thuhet përvec të tjerash në deklaratën e DASH.
Pra a do të mundet që një opozitë e drejtuar nga ishkryeministri të vijë në pushtet, dhe si e tillë a do ta votonte një opozitë të tillë votuesi, dhe a do ta pranonte demokracia perendimore bashkëpunimin me një qeverisje të drejtuar nga një i shpallur “non grata” ?!
Nëse opozita nuk është në gjëndje për te artikuluar dhe akumuluar pakënaqësitë popullore kundër regjimit të Edi Ramës; nëse opozita nuk është në gjëndje për t’u ndarë dhe për të ndëshkuar korrupsionin brënda saj; nëse opozita nuk është në gjëndje për të krijuar shpresë për ndryshim si dhe besim te faktori ndërkombëtar, ajo nuk mund të vijë në pushtet.
Në Kosovë fitoi Kurti dhe Osmani sepse ata dhe alternativa e tyre ishte antikorrupsioni dhe interesi publik kundër krimit, korrupsionit ,tradhtisë dhe hajdutërisë. Dhe prandaj demokracia dhe votuesi kosovar ua besoi atyre qeverisjen e pushtetin. Këtë duhet ta marrë si shëmbull edhe Shqipëria.
