Katër vite më parë pati një duel në grup mes Zvicrës dhe Serbisë në Botërorin e Rusisë. Gjatë ndeshjes në atë kohë luajti edhe Stephan Lichtsteiner, që tani është trajner i FC Basel U15, e që është rikthyer në kohë për atë ndeshje..
Blick: A do të kualifikohet Kombëtarja në fazën e 1/8-ës së finales të premten?
Stephan Lichtsteiner: Po!
Blick: Çfarë ju bën kaq të sigurt?
Stephan Lichtsteiner: Zvicra ka lojtarë më të mirë dhe trajner më të mirë së Serbia. Djemtë janë në harmoni të mirë dhe shumica e tyre e dinë se çfarë të presin ndaj Serbisë nga tregimi i vitit 2018. Loja ka të bëjë më shumë me mençurinë, aty unë shoh një avantazh.
Bilick: A duhet të luajë kombëtarja për një fitore apo një barazim me shpresën se Kameruni nuk do të mundë Brazilin?
Stephan Lichtsteiner: Të shkosh në një barazim është gjithmonë më rrezik. Por do të ishte gabim edhe të futesh në thikën e hapur të serbëve. Keni 90 minuta dhe e dini gjithmonë se çfarë po ndodh në lojën paralele. Murat Yakin është një trajner i zgjuar që di të reagojë në cilën situatë.
Blick: Granit Xhaka ka premtuar se nuk do të bëjë gjeste politike. Federata ka ndaluar bërjen me duar të shqiponjës dykrenare. Duket sikur gjithçka shkoi keq në 2018…
Stephan Lichtsteiner: Granitit dhe Xherdanit iu deshën të duronin disa armiqësi nën brezin e tyre katër vite më parë, para dhe gjatë lojës. Nga pikëpamja njerëzore ishte e kuptueshme që ata u rrëmbyen nga emocionet, nga shqiponja dykrenore ku familjet dhë të tjerët brohoritnin për shtëpinë e tyre të dytë që është Zvicra. Askush nuk dëshiron të përjetojë atë që i ndodhi për herë të dytë.
Blick: Por duket sikur Xhaka dhe bashkëlojtarët janë penduar për veprimet e tyre. A vlen edhe për ju kjo? Ju gjithashtu i keni formuar duart tuaja në një shqiponjë dykrenare në vitin 2018.
Stephan Lichtsteiner: Gjithmonë kam treguar solidaritet me shokët e mi dhe si kaptën nuk jam i atillë që nuk i djegë gishtat për shokët e skuadrës. Është pjesë e sportit dhe pjesë e miqësisë brenda një ekipi. Ne ishim duke humbur 1-0 në pjesën e parë dhe mund të kishim pësuar më shumë por nuk ndodhi falë Yann Sommer, të gjithë në dhomën e zhveshjes ishin të pakënaqur dhe kishte shumë debat. Kur i kthyem gjërat në anën tonë, , ishte tepër emocionale, edhe nga pikëpamja sportive. Atmosfera e ndezur në tribuna më pas bëri pjesën tjetër. Në retrospektivë, mund të ketë qenë shumë, por sot e kësaj dite nuk do ta quaja këtë gjë gabim.
Blick: Sa e vështirë është për lojtarët të injorojnë eksplozivitetin politik gjatë ndeshjes?
Stephan Lichtsteiner: Zvicra mund të japë përgjigjen më të mirë për gjithçka me një fitore në fushë. Ky ishte fokusi ynë në 2018. Djemtë janë me përvojë dhe inteligjentë dhe kanë mësuar nga e kaluara. Por sigurisht, fshehja e plotë e skenave anësore nuk funksionon. Kjo është pjesë e lojës dhe një futbollist duhet të jetë në gjendje ta durojë atë pa ndikuar në performancën e tij.
Blick: Një tjetër shfaqje jashtë fushe ka ndodhur para Botërorit me shiritin e kapitenit “One Love”. A do të dëshironit që federatat dhe kapitenët të vazhdonin të qëndronin dhe mos të dorëzoheshin para FIFA-s?
Stephan Lichtsteiner: Katari ka pikëpamje dhe ligje që ne nuk i ndajmë me ta, pra duhet t’i respektojmë. Por, kjo nuk do të thotë as që ju duhet t’i miratoni ato. Përndryshe do të duhej të ishe konsekuent që në fillim dhe të mos merrje fare pjesë në Botëror. Mbështetja e pikëpamjeve tuaja në një vend të huaj është e vështirë dhe mund të jetë përçarëse. Dhe për fat të keq ne tashmë kemi mjaft nga këto me Covidin dhe luftën e Ukrainës. Botërori duhet të jetë për sport dhe të mos përdoret për konflikte sociale dhe politike.
Blick: Pra, le të flasim për sportin: keni luajtur në pjesën më të madhe të karrierës me Kombëtare. A ju kruhen ende këmbët kur shihni ekipin duke luajtur?
Stephan Lichtsteiner: Ishte e vështirë në Kampionatin Evropian një vit më parë, sepse ky turne duhej të zhvillohej në vitin 2020 dhe duhej të ishte kulmi i karrierës sime. Pastaj erdhi Corona dhe i prishi planet. Ndërkohë, u shfaq orari i ri. Nuk arrita që ta shoh pjesën e parë të ndeshjes me Kamerunit, sepse ishte në të njëjtën kohë me ditën e vizitës në shkollë për djalin tim, gjë që sigurisht ishte prioriteti i parë Ndeshjen kundër Serbisë e shikojmë familjarisht, përveç vajzës sime, ajo është më pak e interesuar për futbollin.
Blick: Humbi 0:1, asnjë gjuajtje në portë. A do të kishit dëshiruar një Zvicër më të guximshëm se sa kundër Brazilit?
Stephan Lichtsteiner: Përveç statistikave, tashmë kishim dy-tre aksione të rrezikshme sulmuese që mund të kishin rezultuar me gol. Edhe Brazili nuk pati shumë shanse. Unë ende mendoj si një lojtar para televizorit dhe nga ky këndvështrim, Zvicra bëri një lojë të fortë kundër favoritëve kryesorë. Në fund, një skenë e luajtur në mënyrë të jashtëzakonshme nga Brazili vendosi që nuk mund të mbrosh golin që ke pranuar. Zvicra mund të marrë shumë vetëbesim me vete nga ndeshja si finale kundër Serbisë.
Blick: A po shohim aktualisht kombëtaren më të mirë të të gjitha kohërave që kemi pasur?
Stephan Lichtsteiner: Krahasime të tilla janë një gjë mediatike dhe përfundimisht të pakuptimta. Ne kemi qenë vazhdimisht në një nivel të lartë për shumë vite, për fat të keq detajet kanë vendosur kundër nesh për një kohë të gjatë. Në vitin 2006, çerekfinalet e penalltive kundër Ukrainës ishin të arritshme. Në vitin 2014 humbëm nga Argjentina në kohën shtesë dhe në 2016 nga Polonia në një ndeshje të zjarrtë. Do të kishim qenë mjaft të mirë për të fituar kundër Suedisë 2018, por thjesht nuk e vendosëm atë në fushë. Fakti që fati i ra zviceranëve kundër Francës një vit më parë, ishte i vonuar.
Blick: Murat Yakin e ka bërë ekipin kombëtar më të ndryshëm se sa ishte nën Vladimir Petkoviç. A e bëri më mirë apo më keq?
Stephan Lichtsteiner: Murati nuk e ka pasur një detyrë të lehtë, duke marrë përsipër skuadrën pas kualifikimeve çerekfinale në Euro 2020 dhe duke vazhduar ta udhëheqë në këtë lartësi me kërkesat dhe apetitet që janë shtuar. Ai po bën një punë të shkëlqyer. Vlado nuk ishte shumë i pëlqyer nga gazetarët, por ishte shumë i suksesshëm. Dhe gurthëmelinë e Kombëtares së sotme e vuri Ottmar Hitzfeld, i cili guxoi të sillte lojtarë të rinj si Granitin dhe Xherdanin. Këta tre trajnerë kanë të gjithë merita të mëdha për futbollin zviceran.
Blick: Kur do ta shohim Stephan Lichtsteiner si një trajner me profesionistët?
Stephan Lichtsteiner: Për momentin jam në vendin e duhur me juniorët. Për ta, njohuritë e ish-lojtarëve që kanë fituar vite përvojë në nivel botëror është jashtëzakonisht e vlefshme. Në Zvicër, për fat të keq, është një rrugë e vështirë dhe e gjatë drejt licencës së UEFA Pro. Në sytë e mi, tregu vendos se kush e bën dhe kush jo. Dhe në mënyrë që lojtarët të mësojnë diçka pas një karriere ndërkombëtare, trajnimi duhet të jetë i nivelit të duhur. Nuk është mirë që një nxënës të marrë mësime me një mësues të shkollës fillore. Kështu është edhe në futboll.
Blick: Më konkretisht ju lutëm?
Stephan Lichtsteiner: Për sa i përket planifikimit dhe strukturës, mund të mësoj edhe disa gjëra. Por në fund është vetëm praktika në fushë që vendos nëse je një trajner i mirë. Ajo që është e rëndësishme është se si reagoj në situata të caktuara në fushë, si lexoj një lojë dhe si flas me ta. Një ish-profesionist zakonisht i ka këto aftësi në çantën e shpinës.
