Tipare si të vizatuara, mjekër kafe, një bluzë ikonë kaki, i ulur në tavolinën e tij apo së fundmi në Shtëpinë e Bardhë, presidenti Volodymyr Zelensky është bërë fytyra e vendosmërisë ukrainase për të mposhtur ushtrinë ruse.
Disa javë para pushtimit rus, presidenca e tij, e cila filloi tre vjet më parë, dukej se po humbiste vrullin, ish-aktori po luftonte për të mbajtur premtimet e tij elektorale në një vend të rrënuar nga varfëria dhe korrupsioni.
Pra, ishte e lehtë për rivalët e tij të thoshin se kostumi presidencial ishte shumë i madh për një artist. Dhe perëndimorëve t’u vinte keq që lideri i ri ukrainas nuk ishte në gjendje të reformonte vendin.
“Para luftës, shumë e trajtuan Ukrainën si një shtet të dështuar dhe Zelenskyn si një udhëheqës të dobët”, vëren analisti politik Volodymyr Fessenko.
Kur, në agimin e 24 shkurtit, Vladimir Putin nis pushtimin e Ukrainës, Moska ishte e bindur se ofensiva do të ishte e shkurtër, se fuqia e dobët ukrainase do të shkërmoqej.
– “Ne jemi të gjithë këtu” –
Kyiv, Kharkiv, Lviv, Dnipro apo Odessa. Të gjitha qytetet kryesore të Ukrainës ishin goditur dhe ushtria ruse po shkonte drejt kryeqytetit.
“Kishte zëra se ai do të ikte”, kujton Fessenko.
Por, realiteti ishte ndryshe.
Zelensky bënte përshtypje duke u shfaqur në një video të filmuar para godinave të administratës presidenciale, në qendër të Kievit, i rrethuar nga këshilltarët e tij.
“Ne jemi të gjithë këtu, ushtarët tanë janë këtu, qytetarët, shoqëria, ne jemi të gjithë këtu, për të mbrojtur pavarësinë tonë, shtetin tonë”, thotë ai duke ia ngulur sytë kamerës.
Pas më shumë se 10 muaj lufte, lodhja lexohet në fytyrën e tij dhe në rrathët e errët të syve, por çdo mbrëmje vendosmëria e tij është e njëjtë, kur i drejtohet popullatës në videot e postuara në rrjetet sociale.
Ndërkohë, Zelensky dhe ushtria e tij i kanë shkaktuar poshtërime të befasishme Vladimir Putinit.
Nëse disa në Ukrainë e akuzojnë atë se ka dështuar në përgatitjen e vendit për luftë ose e dyshojnë atë për një lëvizje autoritare, perëndimorët vazhdojnë ta lavdërojnë atë.
Duke e bërë atë njeriun e vitit, e përditshmja britanike “Financial Times” nuk heziton ta krahasojë atë me Winston Churchill, kryekomandant dhe kryeministër britanik kundër nazistëve gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Në Rusi, përkundrazi, ai paraqitet si udhëheqës i një klike gjenocidistësh apo narkomanësh neonazistë apo edhe si vetë Satanai.
“Kisha Ortodokse Ruse duhet të shpallë zyrtarisht se Zelensky është ardhja e Antikrishtit!”, tha politologu Araik Stepanian disa javë më parë në televizionin rus.
Por, është Volodymyr Zelensky, 44 vjeç, i cili ka zotëruar fushën e betejës mediatike, ai që shfaqet edhe në “Vogue”.
Rezistenca
Arritja e tij e fundit? Një vizitë historike te Joe Biden në Shtëpinë e Bardhë, përpara se të duartrokitej ngrohtësisht nga parlamentarët amerikanë, pak orë pasi shkoi në Bakhmout, pika më e nxehtë e frontit në Lindje.
Imazhe në kontrast me ato të një Vladimir Putini që punon si i vetmuar në Kremlin.
Volodymyr Zelensky gjithashtu përdori me zgjuarsi popullaritetin e tij dhe vuajtjet e ukrainasve për të marrë më shumë armatime dhe më shumë ndihmë financiare nga aleatët e tij.
Për këtë, ai e paraqet rregullisht vendin e tij si një mburojë kundër imperializmit rus, si një mbrojtës të vlerave demokratike, si në qershor, kur tha para deputetëve çekë se Moska po synonte “një territor të gjerë nga Varshava në Sofje, nga Praga në Talin”.
Ai është gjithashtu i prerë ndaj atyre që i sugjerojnë të bëjë lëshime ndaj Moskës, si presidenti francez Emmanuel Macron.
Zelensky, i cili u rrit në qytetin industrial të Kryvyi Rig, në zemër të një rajoni kryesisht rusishtfolës, nuk është i paracaktuar për këtë rol.
Para se të hynte në politikë, ai kishte krijuar një karrierë të shkëlqyer në komedi.
Në Ukrainë, si në Rusi për këtë çështje, ku ai ishte i ftuar nga të njëjtat kanale televizive që po debatojnë kundër tij sot.
Nga viti 2015, ai luan, në një serial të suksesshëm, një mësues të ndershëm, por naiv historie, i cili rastësisht bëhet president i Ukrainës.
Nëse ai nuk arriti të përmbushte pritshmëritë e zgjedhësve të tij në fillim të mandatit të tij, lufta ndryshoi gjithçka.
“Zelensky doli të ishte një patriot i vërtetë, një luftëtar dhe një udhëheqës”, vëren Volodymyr Fessenko.
Në një kohë kur miliona ukrainas duhet të përballen me dimrin në errësirë dhe në të ftohtë, atij do t’i duhet të ruajë qëndrueshmërinë e popullit të tij dhe vendosmërinë e aleatëve të tij.
“Ai duhet të ruajë vullnetin e shoqërisë për të rezistuar dhe (…) mbështetjen e Perëndimit”, vë në dukje Fessenko, sepse “lodhja e luftës është një sfidë e vërtetë”.
