Vetëm 20 minuta me veturë në jug të qytetit të Kilkenny, Irlandë, një fshat mesjetar i braktisur thuhet se strehon një legjendë misterioze të Krishtlindjeve.
Mes kullotave të gjelbra kodrinore të mbushura me dele që kullosin dhe një varreze me varre që datojnë prej shekullit të XIII, rrënojat e kishës së Shën Nikollës ngrihen mbi shtëpinë e familjes së Joe dhe Maeve O’Connell.
Midis atyre që pushojnë përjetësisht këtu janë banorë të hershëm të pronës, famullitarë të kishës dhe – sipas legjendës lokale – Shën Nikolla i Myras. Po, Shën Nikolla që frymëzoi legjendën e babadimrit, raporton bbc.
Sot, O’Connells janë pronarët dhe banorët e vetëm (të gjallë) të Jerpoint Park, një qytet mesjetar i shkretë prej 120 hektarësh i shekullit të XII që ndodhet 20 km në jug të qytetit të Kilkenny, Irlandë.
I vendosur përgjatë lumenjve Nore dhe Little Arrigle, vendbanimi (më parë i quajtur Newtown Jerpoint) mendohet të jetë themeluar nga normanët, të cilët arritën në Irlandë rreth vitit 1160.
Sipas një plani konservimi të përpiluar nga Këshilli i Trashëgimisë së Irlandës, qyteti lulëzoi në shekullin e XV, me prova arkeologjike që zbulonin shtëpi, një treg, një kullë, një urë, rrugë, një mulli, një sistem të menaxhimit të ujit dhe Jerpoint Abbey, i cili edhe sot qëndron. Por në shekullin e XVII, banorët e qytetit ishin zhdukur, me gjasë nga luftërat e dhunshme dhe një murtajë.
Se si vendi i përfolur i Shën Nikollës përfundoi prej një ferme private në një qytet fantazmë, është diçka misterioze. Por disa – përfshirë O’Connells- besojnë se njohuritë lokale mund të hedhin dritë mbi pretendimin e jashtëzakonshëm.
“Legjenda thotë se ka qenë gjithmonë këtu”, tha Maeve. Ajo shikoi në drejtim të një shëmbëlltyre guri të zbukuruar në varrezat e kishës. Në gurin e rrafshët të varrit ishte figura e një burri që qëndronte me duart e bashkuara.
Simbolika, natyrisht, ka nevojë për pak shpjegim për këdo që është rritur duke marrë dhurata nga Babadimri, Kris Kringle, Father Christmas dhe shumë emërtime të tjera të St Nick. Edhe pse Babadimri është i gjallë dhe shëndosh e mirë në zemrat e atyre që besojnë, personi që frymëzoi këto figura legjendare ishte njeriu i vdekshëm, Shën Nikolla i Myra-s.
Përpara se të bëhej shenjtor, Nikolla ishte rritur jetim në qytetin e lashtë romak të Patara-s, i cili ua dha trashëgiminë “të varfërve, të sëmurëve dhe të varfërve”. Ai u bë peshkop i Myras, e cila tani është pjesë e Turqisë së sotme; mori pjesë në Këshillin e Nikesë në vitin 325 që e shpalli Jezusin bir të Perëndisë; vdiq në Myra më 6 dhjetor 343 dhe u varros në Myra. Megjithatë, vendndodhja e saktë e trupit të Shën Nikollës sot vazhdon të shqetësojë studiuesit.
Disa besojnë se varri i tij është i paprekur nën dyshemenë e kishës së Shën Nikollës në Antalia, Turqi. Të tjerë pretendojnë se trupi i tij u vodh dhe u zhvendos në Bari, Itali, ku qëndron nën Bazilikën e San Nicholas. Për më tepër, shumë mendojnë se reliket nga trupi i Shën Nikut u rrëmbyen, dhe më pas u shitën ose u dhuruan njerëzve dhe kishave anembanë botës.
Ndërkohë, Maeve u përkul, duke treguar imazhet e dy figurave mashkullore që shikonin mbi supet e Shën Nikollës. Ata përfaqësojnë dy kalorësit kryqtarë që supozohet se janë përgjegjës për transportimin e trupit të Shën Nikollës nga varri në Turqi.
Gjatë misionit të tyre, legjenda thotë se kalorësit morën me vete një relike në Irlandë, ku u përfundua në Kishën e Shën Nikollës në Newtown Jerpoint dhe u varros përfundimisht në varrezat e oborrit të kishës, transmeton Telegrafi.
Ndërsa Tim përshkoi terrenin e varrezave, Maeve tregoi se si ajo dhe Joe arritën të zotëronin Jerpoint Park 16 vjet më parë. “Ishte një ditë e mrekullueshme, të jem i sinqertë me ju”, kujtoi ajo. “Ne kishim blerë shembullin më të mirë të një qyteti të braktisur, jo vetëm në Irlandë, por në Ishujt e Britanisë”, tha ajo.
Jerpoint Park është aktualisht një fermë që punon dhe ajo që Maevet e quajtën një “vend i virgjër” që mbetet i pa gërmuar. Por disa studiues kanë mendime të ndryshme rreth pronës. “Vetë vendi ku ndodhet varri tani nuk është as vendndodhja origjinale. Ai u zhvendos në vitin 1839”, tha Nathan Mannion, kreu i ekspozitave dhe programeve në EPIC, muzeu i emigracionit të Irlandës. “Pra, aty ku shihni gurin e varrit në Newtown Jerpoint, tani nuk është vendndodhja origjinale”.
Mannion, vetë nga County Kilkenny, kujton se u rrit me thashethemet për varrin e Shën Nikut në Jerpoint Park, të cilat ndezën kureshtjen për fakte. “Unë kam qenë gjithmonë i interesuar për historinë, natyrisht”, tha ai, “dhe kjo më ka dërguar atje ku jam tani”.
Ndërsa disa besojnë se një relike e Shën Nikollës është varrosur atje, ai tha se të tjerët mendojnë se varri është shënuar gabimisht dhe në të vërtetë aty janë eshtrat e një prifti vendas.
Maeve tha se nuk e ka në plan që të hap varrin gjersa beson se aty është një relike e shenjtorit. “Fakti që ka një shëmbëlltyrë – është bërë shumë punë për të paraqitur një relike, kështu që padyshim që njerëzit u kujdesën mjaftueshëm për të shënuar këtë faqe”, tha ajo dhe shtoi, “Ju nuk do të vendosnit thjesht një figurë masive të gdhendur. E dini, sikur duhet të ketë diçka”.
Mannion pranon se askush nuk mund ta dijë vërtet se çfarë është varrosur poshtë figurës së gurit pa zbuluar varrin. Ai vuri në dukje se tregtia me reliktet e shenjta ka qenë problematike për aq kohë sa njerëzit dhe artefaktet janë konsideruar të shenjta. Pjesët e trupit të shenjtorëve e gjejnë rrugën e tyre në mbarë botën, por e vetmja mënyrë për të konfirmuar vërtetësinë e tyre është duke krahasuar mostrat e ADN-së me relike të tjera të konfirmuara.
“Pra, nuk e di nëse do të jem në gjendje të vërtetojë përfundimisht nëse Babadimri është në Irlandë, apo jo. Dhe nuk do të doja”, pranoi Mannion.
Maeve, duke kanalizuar frymën e Krishtlindjes, zgjedh të besojë. Dhe kështu bëjnë shumë rreth dhjetë mijë turistëve që vizitojnë varrin e Shën Nikollës në Jerpoint Park.
Megjithatë, Jerpoint Park sigurisht që nuk është një destinacion i madh për Krishtlindje – teknikisht nuk është i hapur për publikun në atë kohë të vitit – por Maeve tha se vizitorët po e kontaktojnë drejtpërdrejt Jerpoint Park për të rezervuar turne private sipas disponueshmërisë.
Në pjesën më të madhe, dhjetorët janë të qetë në Jerpoint Park. Maeve tha se ajo, Joe dhe dy fëmijët e tyre festojnë ditën e shenjtorit më 6 dhjetor duke shtuar një darkë familjare, të kompletuara me biskota “të shijshme” me erëza të Shën Nikollës.
Në Krishtlindje, ata mblidhen me njerëzit e dashur dhe shijojnë kohën së bashku si familje.
“Unë i dua Krishtlindjet”, tha Maeve dhe shtoi se “Është kaq magjike, apo jo”.
