Ka shumë njerëz që kalojnë jetën e tyre në një garë të çmendur me kohën, të zhytur në rutinë, të përkushtuar për të bërë një mijë gjëra dhe në kohën e lirë shpërqendrohen para televizorit, lidhen me rrjetet sociale ose janë të rrethuar nga njerëz dhe zhurmë ose nga alkooli. Pra, cili është sekreti i marrëdhënieve të lumtura?
Ne jetojmë shumicën e kohës në modalitetin automatik, të përshpejtuar nga grumbullimi i detyrave në pritje, pothuajse pa i kushtuar vëmendje vetes. Në këtë vorbull të të bërit dhe të mos qenurit, humbet thelbësorja, e cila nuk gjendet jashtë, por brenda nesh. Ne kemi mësuar të harrojmë veten.
Frika nga emocionet tona më të brendshme
Vetmia mund të jetë e frikshme për disa njerëz, të cilët sakrifikojnë cilësinë e marrëdhënieve për të mos qenë vetëm. Kjo frikë nga vetmia shpesh fsheh frikën për të rënë në kontakt me emocionet më të thella, të cilat mund të jenë të pakëndshme ose të dhimbshme. Prandaj, ne preferojmë të shpërqendrohemi ose të biem në gjumë.
Por nëse nevojat emocionale nuk dëgjohen dhe adresohen, nëse nuk e pranojmë veten pa kushte me pikat tona të forta dhe të dobëta, ne do të ecim në jetë duke mbajtur një maskë. Ne pretendojmë të jemi të ndryshëm për të gjetur te të tjerët pranimin që ia mohojmë vetes. Mbi këtë bazë është e pamundur të kesh marrëdhënie të lumtura.
Fëmijët nuk i gjykojnë emocionet e tyre, ata i ndjejnë dhe i shprehin ato. Mund të ndodhë që gjatë procesit të socializimit fëmija të injorohet, lëndohet, tallet apo keqtrajtohet. I vetmi burim që ka është të fshehë dhimbjen që ndjen, sepse ai ende varet nga të tjerët që të ndihet i denjë për dashuri dhe respekt. Kur të arrini moshën madhore, është e domosdoshme të merrni përgjegjësi për shëndetin tuaj emocional, të shëroni plagët emocionale dhe të mbushni boshllëqet në fëmijën tuaj të brendshëm. Përndryshe, do të jetoni me një zbrazëti të brendshme që do përpiqeni më kot ta mbushni me marrëdhënie sipërfaqësore.
Të duam veten është çelësi i marrëdhënieve të lumtura
Detyra jonë kryesore është të mësojmë të shohim, të duam dhe të vlerësojmë gjënë më të çmuar që kemi, e cila është thelbi ynë. Sa më shumë të mësojmë të duam veten, aq më e madhe është dëshira për të ndarë dashurinë tonë me të tjerët, sepse dashuria autentike është e gjerë nga natyra. Kjo është ajo ku bazohen marrëdhëniet e lumtura: në dashurinë autentike që vjen nga ne.
Kjo valë goditëse është e pandalshme dhe për këtë arsye është e pashmangshme të dëshirojmë ta ndajmë këtë dashuri me të tjerët. Nga plotësia dhe autenticiteti, nga thellësitë e brendësisë sonë, nga thelbi ynë. Sekreti i marrëdhënieve të lumtura është të mësoni, të rriteni, të doni, të argëtoheni dhe të shijoni shoqërinë e njëri-tjetrit.
Ne kemi aftësinë për të dashur, si veten dhe të tjerët, dhe kur kuptojmë se sa shpërblyese është ta zbatojmë atë në praktikë, kuptojmë se është thesari më i madh që mund të gjejmë. Nuk ka luks, kënaqësi, pushtim apo pasuri që mund të zëvendësojë plotësinë e prodhuar nga dashuria e vërtetë.
Vetë-dashuria
Ne duhet të fillojmë të duam dhe pranojmë veten. Dashuria për veten i siguron çiftit sigurinë dhe besimin që zakonisht kërkohet tek tjetri. Në këto raste, në vend që të përpiqeni të merrni dashuri nga partneri dhe ta prisni atë, dashuria që ushqehet për veten ndahet me partnerin. Për ironi, njëri i jep tjetrit atë që ka dashur gjithmonë dhe që më parë dukej e pamundur për ta marrë. Respekti i ulët dhe vetë-refuzimi janë një nga shkaqet kryesore të problemeve në çift; të mësuarit për ta dashur njëri-tjetrin forcon marrëdhëniet.
Të duash është gjëja më e mrekullueshme që ekziston, por nuk mund të japësh atë që nuk ke. Derisa të mësojmë të duam veten, nuk mund t’i duam të tjerët. A jeni gati për të kultivuar marrëdhënie të lumtura?