Sipas Carl Jungut, për të qenë i lumtur, para së gjithash duhet të jesh në gjendje të shikosh brenda vetes. Vetëm pasi të zgjohemi, vetëm kur të jemi të vetëdijshëm për pavetëdijen tonë dhe kur të kemi lënë pas hijet, do të ndihemi të lirë të bëjmë atë që na bën të lumtur.
Sekretet e lumturisë, të përcaktuara nga Carl Jung, janë ende shumë të rëndësishme sot. Psikiatri i famshëm zviceran, si dhe themeluesi i psikologjisë analitike, ishte më shumë se një figurë e një kulture të madhe dhe të gjerë që na përcolli koncepte të tilla si pavetëdija kolektive apo arketipet. Jungu ishte një ekspert autentik i asaj alkimie komplekse të emocioneve, imazheve dhe nevojave që popullojnë pavetëdijen e qenies njerëzore.
“Ne jemi origjina e së keqes absolute,” tha ai në një intervistë, teksa bota u mbyt nga perdja e Luftës së Ftohtë. Dhe saktësoi se “njerëzit janë krijuar nga frika dhe vetëm psikologjia dhe të kuptuarit e asaj që jemi mund të na shpëtojë”. Jungu e dinte se speciet tona janë të afta për veprat më të këqija, por edhe më të mirat. Ai vetërealizim në emër të shpresës dhe mirëqenies, sipas tij, arrihet vetëm përmes individualizimit.
Ky koncept interesant lidhet edhe me konceptin e lumturisë të përcaktuar nga Carl Jungu. Bëhet fjalë për atë proces me anë të të cilit ne arrijmë të transformojmë veten në individë të lirë psikologjikisht, në të cilin çdo pjesë e jona është e lidhur me të tjerët. Pa frikë, pa ankthe, të cilat formojnë një tërësi në të cilën asgjë nuk mbetet në hije, në të cilën e pavetëdijshmja bëhet e ndërgjegjshme dhe ku ne i kemi shumë të qarta objektivat tona.
Ideja e mësipërme ishte, pa dyshim, gurthemeli i babait të psikologjisë shpirtërore, por ai mundi të na ofronte edhe një listë të vogël të atyre dimensioneve që mund të na çonin drejt lumturisë. Ai e bëri këtë në një seri intervistash, të mbledhura më vonë në librin “C.G. Ju flet Jung (1987)”.
Privilegji i kësaj jete është të jemi në gjendje të bëhemi ata që jemi në të vërtetë.
-Carl Gustav Jung-
Sekretet e lumturisë sipas Carl Jungut
Ka pafund lista klasike se si të arrini lumturinë. E kemi gjithashtu shumë të qartë se shumë prej tyre bien në atë pozitivizëm të vjetëruar me të cilin njeriu mbetet i bllokuar në teori, pa qenë realist dhe pa kërkuar ndihmë konkrete. Tani, sekretet e Carl Jung për të qenë të lumtur mund të na duken elementare, megjithatë ato kanë një karakter të jashtëzakonshëm dallues.
Themeluesi i psikologjisë analitike saktësoi një detaj: duke u fiksuar verbërisht me kërkimin e këtyre dimensioneve, do të marrim të kundërtën, domethënë do të jemi të pakënaqur. Përkundrazi, ne duhet t’i kemi qëllimet tona të qarta, por edhe të jemi në gjendje ta lëmë veten të magjepsemi, të jemi të hapur, intuitivë dhe – siç do të thoshte vetë Jung-u – të vërejmë ato gjëra që ndonjëherë na japin gjëra të papritura dhe të jashtëzakonshme.
Le të shohim se cilat janë sekretet e lumturisë sipas Carl Jungut.
1. Shëndet i mirë fizik dhe mendor
Njëra nuk ekziston pa tjetrën; një gjendje e mirë shëndetësore duhet të jetë fizike dhe mendore. Vetë Carl Jung deklaroi se psikologjia është, në realitet, e vetmja shkencë e aftë për të shpëtuar qeniet njerëzore dhe për të ndërmjetësuar për mirëqenien e tyre.
Ai gjithashtu argumentoi se psikologjia nuk ka të bëjë vetëm me trajtimin e çrregullimeve psikologjike që nxisin siklet dhe vuajtje. Të kuptosh veten si individ, të fokusohesh në qëllimet e tua dhe të dish se kush je, është po aq sekret për të qenë të lumtur sa edhe mirëqenia fizike.
2. Krijoni marrëdhënie të shëndetshme shoqërore
Cilësia e marrëdhënieve tona shoqërore është, pa dyshim, ajo shtyllë që del nga çdo manual mbi lumturinë. Ne nuk mund të jetojmë veçmas nga njerëzit tanë; ne kemi nevojë për dashuri, miqësi, siguri, për të komunikuar, për të ndarë, për të zbuluar perspektiva të reja, për të mësuar nga njëri-tjetri, për t’u kujdesur për dikë dhe për t’ia besuar veten kujdesit të dikujt tjetër, për të krijuar lidhje të forta dhe shpërblyese.
3. Perceptoni bukurinë e artit dhe natyrës
Arti është ai produkt kulturor i konceptuar nga qeniet njerëzore që shkon përtej kuptimit të pastër estetik. Në çdo vepër, në çdo prodhim përmbahet edhe thelbi i qenies njerëzore. Pikërisht aty qëndrojnë emocionet e tij, krijimtaria e tij, idealet e tij, potenciali i tij psikologjik dhe novator, mjeshtëria e tij për t’u dhënë formë krijimeve në atë skenar të pavetëdijshëm për të cilin foli Jung.
Të dimë të vlerësojmë të gjitha këto gjithashtu na lartëson, na kënaq dhe na bën të lumtur. Po kështu edhe aftësia për të admiruar natyrën, ku janë rrënjët tona, ku çdo qenie dhe çdo cep i planetit tonë mund të japë mësime të shkëlqyera urtësie.
4. Besimi në diçka, qoftë besim apo filozofi
Ndër sekretet e lumturisë të shtjelluara nga Jung, nuk mund të mungonte edhe spiritualiteti. Pavarësisht nëse është i kapur në një doktrinë fetare apo në një rrymë filozofike, besimi në diçka ofron, sipas babait të psikologjisë analitike, një bazë për mirëqenie.
Do të thotë t’i lejojmë vetes t’i japim një kontekst dhe një origjinë çdo përvoje; është ndjesia se ka diçka përtej asaj që është thjesht e prekshme, diçka që ofron rrënjë, si dhe ndjenja dhe qëllime.
5. Të kesh një punë përmbushëse ndër sekretet e lumturisë
Carl Jungu foli në më shumë se një intervistë për faktin se ëndrra dhe dëshira e tij si fëmijë ishte të bëhej arkeolog. Me kalimin e viteve, rrethanat e shtynë të studionte mjekësinë dhe më pas të specializohej në psikiatri. Mirëpo, në njëfarë mënyre, ai arriti ta drejtojë pasionin e tij për historinë, për antropologjinë dhe atë dëshirën për të “gërmuar” në thellësi të qenies njerëzore përmes psikologjisë analitike.
Të kesh një punë të kënaqshme nuk është e lehtë, por duke u kënaqur në rrugën e lakmuar të karrierës duke bërë zgjedhjet e duhura dhe duke i pasur të qarta qëllimet tona, do të na lejojë të gjejmë një punë që do të na bëjë të ndihemi të përmbushur. Lumturia është gjithashtu t’u japim të tjerëve më të mirën nga vetja përmes një pune të bërë mirë, për të cilën jemi të pasionuar dhe për të cilën ndjehemi të mirë.
Përfundime: Sekretet e lumturisë
Sokrati thoshte se për të gjetur lumturinë duhet të futemi thellë brenda vetes. Në njëfarë kuptimi, kjo ide nuk është më pak e ngjashme me atë që argumentoi Jungu; ne duhet të ndërgjegjësohemi për atë zë të brendshëm që është brenda secilit prej nesh. Pasi të bëhet kjo, ne do të ndihemi të lirë dhe të gatshëm për të formësuar jetën që dëshirojmë.
