Thesaret arkeologjike, duke përfshirë qeramikën e epokës së gurit dhe varret mesjetare me shpata dhe bizhuteri, kanë zbuluar një histori të gjatë të banimit njerëzor pranë lumit Danub në Gjermani.
Në vend, në lagjen Geisingen-Gutmadingen të Tuttlingen, në Gjermaninë jugperëndimore, arkeologët zbuluan një varr nga Neoliti ose Epoka e Gurit, që daton në mijëvjeçarin e tretë p.e.s. dhe përmban qeramikë të veçantë nga kultura Corded Ware.
Ata gjetën gjithashtu 140 varre të hershme mesjetare, që datojnë midis viteve 500 dhe 600 pas Krishtit, që përmbajnë mallra, duke përfshirë shpata, heshta, mburoja, krehër kockash, gota pijeje dhe vathë.
“Distrikti Gutmadingen është ndoshta shumë më i vjetër nga sa supozonim më parë,” tha kryetari i bashkisë Martin Numberger në një deklaratë. Distrikti ishte datuar më parë në 1273 bazuar në të dhënat e para të shkruara të vendbanimit.
Gjetjet u bënë nga një ekip nga firma arkeologjike ArchaeoTask GmbH në një zonë pranë lumit Danub ku është planifikuar një pellg për ruajtjen e ujit të shiut.
Varri i epokës së gurit tregon për praninë e një populli me korda, të cilët tani njihen kryesisht për qeramikën e tyre të zbukuruar nga vija gjeometrike të formuara duke shtypur kordonin në argjilë dhe duke lënë përshtypjet të thahen.
Këta njerëz ndoshta ishin blegtorë që mbanin kafshë të tilla si lopë dhe dele, dhe disa praktikonin edhe bujqësinë e hershme të kulturave të tilla si elbi. Varret nga kjo periudhë janë të rralla në Gjermaninë jugperëndimore, sipas zyrtarëve lokalë.
Varret e hershme mesjetare datojnë në shekullin pas përfundimit të Perandorisë Romake Perëndimore, e cila ra në vitin 476 pas Krishtit, kur kryekomandanti gjerman Odoacer rrëzoi perandorin romak Romulus Augustus. Kjo periudhë është pjesë e asaj që njihet si Periudha e Migracionit, kur fise të ndryshme në Evropë lëviznin përreth, shpesh duke pushtuar njëri-tjetrin dhe duke e shtyrë njëra-tjetrën në territore të reja. Historianët e konsiderojnë këtë periudhë kalimin midis antikitetit dhe mesjetës së hershme.
Në varre të tjera të kësaj periudhe të gjetura në Gjermani, burrat varrosen shpesh me armë, dhe gratë varrosen me bizhuteri dhe rruaza. Ritet e varrimit ndonjëherë ndryshonin kur pushtuesit pushtuan një fshat ose rajon të caktuar. Për shembull, një fis gjerman i quajtur Alemanni u mposht nga frankët në vitin 496 pas Krishtit dhe u përfshi në Dukatin e Merovingëve.
Gjatë këtij tranzicioni, alemanni filluan t’i varrosnin të vdekurit e familjeve të tyre së bashku në varre të quajtura adelsgrablege (varre fisnike), të cilat mbanin gjithashtu mallra të pasura, si armaturë dhe bizhuteri.
Një studim i vitit 2018 i një prej këtyre varreve që daton rreth viteve 580-630 pas Krishtit zbuloi se anëtarët e familjes nuk ishin domosdo lidhje gjaku dhe se anëtarët e birësuar të familjes vlerësoheshin njësoj me ata të lindur ose të martuar.
