Jetojmë në një botë të shënuar nga një ritëm frenetik: jemi mësuar të mos humbasim as edhe një sekondë të ditës sonë, përndryshe ndihemi produktivë, dhe kjo pasqyrohet edhe në brendësinë tonë. Edhe ju ndoshta jeni mësuar të kërkoni gjithçka dhe menjëherë, sikur gjithçka duhej të ndodhte menjëherë.
Çdo gjë rreth jush është duke u përpjekur për të ulur aftësinë tuaj për të pritur dhe durimin tuaj. Nga shumë pikëpamje padyshim që e gjithë kjo është shumë e këndshme, por nuk duhet të harroni se ka ndryshime për të cilat është e nevojshme të prisni pak kohë. Veçanërisht në marrëdhëniet ndërpersonale është e pamundur të vendosësh menjëherë një lidhje të thellë: nëse dëshiron të krijosh lidhje që nuk janë sipërfaqësore, do të duhet të harxhosh kohë dhe energji.
Mësoni të jetoni të tashmen pa nxitim
Kur të filloni një projekt apo marrëdhënie të re, me siguri do të dëshironi ta përjetoni shpejt dhe të shihni rezultatet menjëherë. Shumë shpesh nuk është e mundur, kështu që është një gjë e mirë të jesh në gjendje të mësosh të jetosh në të tashmen pa qenë në nxitim për të takuar të ardhmen. Të jesh në gjendje të kuptosh se të gjitha gjërat kanë kohën e tyre është thelbësore. Kur të bëni një ndryshim, mos prisni derisa të zgjoheni të nesërmen dhe ta shihni atë tashmë të kryer. Mësoni të shijoni edhe fazën e tranzicionit, jo vetëm qëllimin përfundimtar. Çdo përvojë është e përbërë nga faza të ndryshme dhe të jesh në gjendje t’i vlerësosh të gjitha do të të mësojnë më shumë mësime.
Nëse arrini të mos mendoni vazhdimisht për qëllimin tuaj përfundimtar, por përpiqeni t’i jepni peshë edhe fazave të ndërmjetme, do të mësoni të kultivoni artin e durimit. Në fund të fundit, pritja e kënaqësisë është vetë kënaqësia. Djegia e fazave nuk do të bëjë gjë tjetër veçse do të humbasë ose të paktën do të kompresojë përvojat interesante për jetën tuaj: duke lënë mënjanë fazat do t’ju afrojë më shumë me vijën e finishit, por me siguri do t’ju pengojë të shijoni plotësisht ditët tuaja. Të mësosh të jetosh pa nxitim është thelbësore.
