4
Shkup, 4 janar – Në një intervistë për “Focus”, nënkryetari i ri i LSDM-së thekson se nuk do të flirtojnë me nacionalizmin, nuk do të nxisin urrejtje dhe përçarje dhe nuk do të tolerojnë devijime nga vlerat e solidaritetit dhe kujdesit për të gjithë, veçanërisht më të pambrojturit, por do të dëshmojnë se janë patriotë përmes bashkimit, respektit për veten dhe respektit ndaj qytetarëve, si dhe përmes zbatimit të politikave gjithëpërfshirëse që sjellin progres.
Pas gati tre dekadash përfshirje në shoqërinë civile, Karanfilova-Panovska vendosi se kishte ardhur koha që të merrej me politikë, duke pranuar ftesën e Filipçes për t’u bërë nënkryetare e LSDM-së. Edhe pse reputacioni i partive politike është shumë i njollosur dhe përfshirja qytetare në një parti politike është reduktuar në “herezi”, megjithatë, Karanfilova beson se të gjithë ata që kanë njohuri dhe integritet nuk duhet të ikin nga organizimi partiak-politik. Në të njëjtën kohë, ajo beson se LSDM në të kaluarën ka bërë shumë gabime në fushën e përballjes dhe sanksionimit të korrupsionit, se nuk i kushtoi vëmendje të mjaftueshme sigurimit të një konsensusi të gjerë shoqëror rreth kornizës së negociatave me BE-në dhe se harroi “pa drejtësi, pa paqe” nga Revolucioni shumëngjyrësh. Prandaj, ai thotë se në të ardhmen partia opozitare nuk duhet të lejojë që të dështojë në shtyllat mbështetëse të idesë socialdemokrate dhe se duhet të zbatojë seriozisht parimin e meritës për hir të cilësisë, kompetencave dhe ekspertizës në përzgjedhjen e personelit. të cilët do të punojnë për krijimin dhe zbatimin e politikave. Sipas saj, LSDM-ja fitoi sa herë që ishte konsistente me vlerat e opsionit të saj dhe humbi sa herë që ikte nga boshti i saj i vlerës dhe kthehej në një kopje të zbehtë të origjinalit.
Edhe pas tërheqjes së Radmilla Shekerinskas, ka dyshime nëse do të hiqet posti i nënkryetares së LSDM-së. Mirëpo, është e qartë se në këto diskutime të brendshme partiake mbizotërojnë argumentet për të mbetur ky funksion i paraparë me statut partiak dhe në Kongresin e kaluar ju u zgjodhët nënkryetar i tretë i LSDM-së. Si lindi?
Fillimisht dua të përshëndes vendimin e presidentit Venko Filipçe që partia të vazhdojë të ketë nënkryetar sipas statutit. LSDM është e vetmja parti që ka një pozitë të tillë, ku respektohet balanca gjinore për përzgjedhjen e kandidatit për këtë pozitë, natyrisht krahas të gjitha cilësive që kandidati duhet t’i posedojë, d.m.th. kandidati. Në atë mënyrë, LSDM tregon se vlerat, standardet dhe politikat që i avokon, pasqyrohen drejtpërdrejt në udhëheqjen e partisë. Këtu, mbi të gjitha, kam parasysh kapacitetin demokratik në drejtim të politikëbërjes dhe vendimmarrjes dhe perspektivës gjinore.
Cilat ishin arsyet dhe motivet e pranimit të ofertës nga Venko Filipçe?
Sa i përket vendimit tim për të marrë këtë pozitë, që në rininë time të hershme, për gati 30 vjet, jam angazhuar fuqishëm shoqërisht në kuadër të shoqërisë civile. Ngjarjet në shtet dhe shoqëri në nivel politik nuk më kanë lënë asnjëherë indiferent dhe me angazhimin tim kam punuar gjithmonë në interes të qytetarëve dhe shtetit. Dhe në këtë kuptim, gjatë zhvillimit tim personal dhe profesional, kam qenë gjithmonë pjesë e organizatave ku e kam bërë në mënyrë të organizuar, sipas planeve strategjike, programeve të punës dhe projekteve që synonin gjithmonë të jepnin rezultate konkrete që kontribuan drejtpërdrejt në zgjidhjen e problemeve me të cilat u përballëm si qytetarë. Bindjet e mia kanë qenë gjithmonë dhe vetëm pranë ideve socialdemokratike dhe asaj në kuptimin më liberal të këtij koncepti. Ndjej një përgjegjësi të madhe ndaj vetes, por edhe ndaj të gjithë qytetarëve, që nëse dua që gjërat të ndryshojnë, duhet të jem pjesëmarrës aktiv në proces dhe jo thjesht një vëzhgues dhe komentues pasiv nga ana. E dija që çdo vendim tjetër do të ishte kalkulativ dhe i papërgjegjshëm personalisht dhe shoqërisht. Prandaj, vendosa që të gjitha njohuritë dhe përvojën time të fituar në vend, rajonal dhe ndërkombëtar, t’i vë në dispozicion të LSDM-së. Mendova se duhet të përpiqem dhe të bëj më të mirën që mundem dhe di si për socialdemokracinë në Maqedoni, e cila për fat të keq jo vetëm në vendin tonë por edhe në nivel global po përballet me sfida serioze. Në të njëjtën kohë, jam i bindur plotësisht se është i vetmi opsion politik dhe ideologjik që garanton themelet e shtetit dhe garanton mbijetesën dhe zhvillimin si shoqëri demokratike. Unë besoj fuqishëm se Maqedonia mund të përparojë vetëm nëse të gjithë qytetarët e bashkuar në diversitetin e tyre do të jenë të barabartë dhe të barabartë në jetën politike, ekonomike dhe shoqërore në vend. Kjo është baza e politikave socialdemokrate dhe platforma e re e LSDM-së që do ta zhvillojmë me të cilën do të kërkojmë mbështetjen e qytetarëve. Në të njëjtën kohë, besoj shumë se vendi do të përparojë dhe zhvillohet, pra çdo qytetar i këtij vendi, vetëm nëse jemi aleat, partner dhe vendimmarrës i barabartë në aleancat dhe organizatat ndërkombëtare, mbi të gjitha në NATO dhe BE. Dhe së fundi, sigurisht jo më pak e rëndësishme, i di cilësitë që sjell Filipçe. Bëhet fjalë për një person me arritje të mëdha profesionale pas tij, ambicie, përkushtim, këmbëngulje, humanizëm, ndershmëri dhe ndjeshmëri. Ai më dha besim dhe mbështetje të parezervë në procesin e marrjes së vendimit tim dhe ato, ndër të tjera, ishin vendimtare që unë të merrja këtë detyrë seriozisht të përgjegjshme.
Çfarë synimesh dhe pritjesh keni nga pozita e re dhe nga LSDM?
Vlerësoj se si ekip dhe së bashku me të gjithë kolegët e tjerë të sapozgjedhur në kryesinë e partisë, me shumë punë, me shumë përkushtim dhe shumë konsistencë në politika, do të bëjmë një ndryshim dhe një ndryshim, të cilin me forcë e kërkojnë qytetarët dhe anëtarët e LSDM-së. Besoj se LSDM-në do ta kthejmë në rrugën e duhur dhe e gjithë kjo përfundimisht do të japë rezultatet e dëshiruara.
Ndër të tjera, para delegatëve të Kongresit thatë se mënyra juaj e të menduarit është shumë më afër shoqërisë civile sesa partive politike, ndaj, duke pasur parasysh këtë, pse vendosët ta zëvendësoni sektorin civil me politikën?
E shihni, partitë politike janë gjithashtu një formë e shoqatës civile, me ndryshimin kryesor është se partitë politike luftojnë për pushtet, në zgjedhje, dhe organizatat civile jo. Megjithatë, të dyja strukturat kanë detyrim dhe detyrë që gjithmonë t’i shërbejnë vetëm interesit publik dhe interesave të qytetarëve dhe komunitetit dhe kjo është veçanërisht e vërtetë për partitë politike kur ato veprojnë nga pozita e pushtetit.
Mirëpo, përshtypja e përgjithshme është se te ne partitë dhe politikanët perceptohen si diçka negative, prandaj shumë “jopartiakë” ikin prej tyre.
Reputacioni i partive politike në vendin tonë është shumë i njollosur dhe i degraduar, kështu që përfshirja civile në një parti politike fatkeqësisht perceptohet dhe reduktohet në “herezi”. Por mendoj se kjo nuk duhet të dekurajojë ata që duan dhe kanë njohuri për t’u bashkuar në drejtimin e politikave në vend. Kalimi nga organizimi civil nuk është asgjë e re apo e gabuar dhe shumë e zakonshme në vendet demokratike. Në fund të fundit, për çfarë do të mbajmë përgjegjësi ne brezi ynë përpara fëmijëve tanë, nëse të gjithë ata që dinin, mundën dhe kishin integritet personal dhe profesional, do të iknin nga organizimi politik partiak dhe nga përfshirja e drejtpërdrejtë në marrjen e vendimeve dhe politikave? Çfarë do të ndodhë në një situatë të tillë? Kush presim t’i marrë ato pozicione, të vendosë në emrin tonë, të udhëheqë vendin tonë dhe të mbrojë interesat tona si qytetarë? Përgjegjësia ime, ndershmëria dhe sinqeriteti ndaj vetes për t’iu përgjigjur të gjitha këtyre pyetjeve ishin vendimtare në marrjen e vendimit tim për të pranuar sfidën dhe pozicionin. Kjo nuk do të thotë aspak se shoqëria civile duhet të shkrihet në parti politike apo të komprometohet politikisht në asnjë mënyrë, përkundrazi. Duhet të mbetet një korrigjues i zhurmshëm, i fortë dhe dominues i politikave në vend.
Filipçe pas zgjedhjeve tha se njiheni prej kohësh. Pra, prej sa kohësh njiheni dhe a keni pasur ndonjë bashkëpunim gjatë kohës që ai mbante një post të lartë shtetëror apo partiak?
Venkon e njohim prej kohësh, e njoh në radhë të parë si mjek dhe kirurg. Bashkëpunimi ynë profesional, i cili ka qenë gjithmonë shumë i hapur, konstruktiv dhe ka dhënë rezultate, daton që nga koha kur ai ishte ministër i Shëndetësisë në periudhën 2017-2022.
Në çfarë niveli dhe në çfarë mënyre keni bashkëpunuar?
Në atë periudhë kam qenë Drejtor Ekzekutiv i Fondacionit Shoqëria e Hapur-Maqedoni (FOOM), i cili në qendër të ndërhyrjeve kishte drejtësinë sociale si pjesë e strategjisë. Në këtë kuadër, FOOM kishte një portofol të madh programesh, objektivi kryesor i të cilit ishte të mbështeste shëndetin publik, duke përfshirë politikat e kujdesit shëndetësor dhe aksesin në shërbimet shëndetësore, kryesisht për komunitetet e margjinalizuara. Para së gjithash falë hapjes dhe mbështetjes së Filipçes në atë kohë, arritëm të rrisim ndjeshëm fondet në buxhetin e Ministrisë së Shëndetësisë, të destinuara për të mbështetur programet për parandalimin e HIV-it, para që qeveria e re tani, për shembull, i ka reduktuar në minimum. Gjithashtu, është realizuar një proces gjithëpërfshirës i ndryshimeve në Ligjin për Kujdesin Shëndetësor, me miratimin e të cilit janë futur risi që janë në përputhje me qasjet moderne në kujdesin shëndetësor. Kishte edhe shumë iniciativa dhe projekte të tjera, dhe lirisht mund të them se Filipçe ishte një nga të paktët ministra që tregoi një kapacitet të gjerë demokratik për bashkëpunim me organizatat që operojnë në fushën e shëndetësisë dhe shëndetësisë dhe ndërtoi politika shëndetësore pikërisht me to dhe me vetë pacientët. Për sa i përket ndjeshmërisë së tij, mendoj se LSDM nën udhëheqjen e tij dhe tani me mbështetjen time mund të bëjë shumë që LSDM të bëhet një parti e fortë civile.
Kur ai thotë se ju besoni në vlerat socialdemokratike, çfarë do të thotë saktësisht kjo? A është fjala për ato vlera për të cilat folët në kontekstin që vlerat e shoqërisë së hapur përkojnë me vlerat e opsionit socialdemokrat – liria, demokracia, të drejtat e njeriut, drejtësia sociale, drejtësia, diversiteti, barazia dhe integriteti…?
Po, absolutisht, saktësisht. Filozofia e shoqërisë së hapur bazohet në vlerat që qytetarët duhet të jenë të lirë, dhe të drejtat e tyre njerëzore duhet të mbrohen dhe respektohen, dhe mbi të gjitha dhe në radhë të parë të drejtat e të ndryshëmve dhe që në çdo kuptim të fjalës – etnike. , orientimi fetar, gjinor, seksual, me ose pa aftësi të kufizuara, përkatësi partiake etj. Media dhe gazetarët duhet të jenë të lirë dhe të pavarur dhe dialogu dhe mendimet e ndryshme duhet të konsiderohen si privilegj. Këto janë vlerat e shtetit ligjor dhe të mirëmenaxhimit të institucioneve dhe burimeve të qytetarëve. Shoqëria civile duhet të jetë e lirë, e larmishme, dinamike dhe e zëshme në rolin e saj si mbikëqyrëse dhe korrigjuese kryesore e autoriteteve, dhe drejtësia, veçanërisht ajo sociale, duhet të jetë e aksesueshme për të gjithë. Mbështetja dhe kujdesi për më të dobëtit dhe të margjinalizuarit duhet të jetë gjithmonë dhe pa përjashtim prioritet. Dhe të gjitha këto janë vlerat që mbartin në mënyrë autentike dhe të qenësishme dhe mbi të cilat bazohet ideja dhe opsioni socialdemokrat. Dhe këto janë vlera në të cilat unë besoj dhe i mbaj thellë brenda meje, me të cilat nuk kam bërë kurrë dhe as nuk kam planifikuar të bëj kompromis.
LSDM si parti ka udhëhequr disa qeveri në një periudhë 7 vjeçare. Praktikisht, LSDM-ja e mori pushtetin me shumë vështirësi, por e humbi lehtë, me rezultatin më të ulët në historinë e saj, që e uli partinë në më pak se 20 deputetë. Sipas jush, cilat janë arsyet kryesore pse LSDM përjetoi një rënie dhe disfatë të tillë?
Nuk do të thosha se shtatë vjet pushtet nuk mjaftojnë, ajo që në kontekstin e pyetjes suaj është një anë më pak e ndritshme është rezultati që pati partia në zgjedhjet e fundit parlamentare në maj 2024. Numri i votave dhe mandateve të fituara nga LSDM në zgjedhje flasin shumë për kompleksitetin e arsyeve që çuan në disfatë.
A ka paguar partia një çmim për shkak të dështimit të reformave dhe rezultateve të pamjaftueshme në luftën kundër krimit dhe korrupsionit, për shkak të koncesioneve që synojnë arritjen e interesave strategjike (marrëveshja e Prespës), për shkak të qëndrimit vartës ndaj BDI-së…?
LSDM ka iniciuar politika të gabuara dhe ka bërë shumë gabime në trajtimin dhe sanksionimin e korrupsionit, nuk ka ofruar shërbime të denjë publike për qytetarët, ka pasur zgjidhje të këqija kadrore sidomos në shkallën e dytë dhe të tretë të pushtetit, ka pasur shumë klientelizëm. Mendoj se Qeveria e LSDM-së nuk i kushtoi vëmendje të mjaftueshme dhe ndoshta nuk kishte kohë të mjaftueshme për të siguruar një konsensus të gjerë shoqëror rreth kornizës së negociatave me BE-në. Në këtë kontekst, mungoi edhe komunikimi cilësor dhe i kuptueshëm me qytetarët për përafrimin e procesit të anëtarësimit në BE dhe rëndësinë e tij për reformat e brendshme dhe transformimin e shoqërisë. E thjeshtë dhe shumë e rëndësishme, LSDM-ja harroi disa premtime kyçe si ai që mbante “Pa drejtësi, pa paqe” nga Revolucioni Shumëngjyrësh, në valën e shpresave dhe pritjeve të të cilit erdhi në pushtet.
Cilat janë sfidat kryesore me të cilat përballet LSDM aktualisht? A besoni se është e mundur që partia të ngrihet sërish në këmbë dhe çfarë sipas jush duhet bërë që kjo të ndodhë?
Si kryesi e re e LSDM-së, gjithmonë duhet të kemi parasysh se anëtarët dhe qytetarët tanë para së gjithash duhet t’i dëgjojnë me kujdes, në mënyrë që t’i kuptojmë prioritetet, idetë dhe problemet e tyre. Vetëm kështu do të mund të krijojmë politikat e partisë në mënyrë adekuate dhe të veprojmë sipas tyre edhe më tutje me konsistencë maksimale. LSDM-ja nuk e ka privilegjin të presë dhe të shpresojë që qytetarët t’ia shohin për gishta. Pritshmëritë nga opsioni socialdemokrat në vendin tonë dhe globalisht, sipas disa rregullave të pashkruara, janë gjithmonë më të larta dhe elektorati dhe mbështetësit tanë janë vlerësues parimorë dhe të rreptë.
Çfarë mendoni ju personalisht – në cilat tema dhe çështje duhet të fokusohet partia dhe të ofrojë zgjidhje alternative?
LSDM nuk duhet të lejojë që të dështojë në shtyllat mbështetëse të idesë socialdemokrate, për të cilën kam folur shumë më herët. Ashtu siç duhet të qëndrojë seriozisht dhe të zbatojë parimin e meritës për hir të cilësisë, kompetencave dhe ekspertizës në përzgjedhjen e personelit që do të punojë në krijimin dhe zbatimin e politikave. Nuk duhet të ketë devijime nga këto parime as nga pozicioni i opozitës, të paktën nga pozita e pushtetit, ky duhet të jetë mësimi i nxjerrë. Dhe një gjë tjetër, e cila nuk bie ndesh me atë që u tha më sipër, megjithëse mund të duket kështu në pamje të parë. LSDM-ja fitoi gjithmonë kur ishte konsistente me vlerat e opsionit të saj, edhe kur u përmbahej vlerave dhe vendimeve të guximshme të lidershipit ishin kundër disponimit dhe opinionit të shumicës së qytetarëve të Maqedonisë. Ajo që është edhe më e rëndësishme, vetëm atëherë fitoi Maqedonia si shtet dhe shoqëri, dhe ne duhet të krenohemi me vendime të tilla shtetërore dhe nuk duhet t’i relativizojmë.
Çfarë do të thuash saktësisht?
Këtu para së gjithash mendoj për Kushtetutën e parë, anëtarësimin në OKB me referencën e përkohshme IRJM, Marrëveshjen Kornizë, Marrëveshjen e Prespës dhe pretendoj se në planin afatgjatë Marrëveshja e fqinjësisë së mirë me Bullgarinë dhe pranimi i Korniza aktuale e negociatave me BE-në. Përkundrejt kësaj, LSDM-ja gjithmonë humbi kur iku nga boshti i saj i vlerave dhe me dashje apo padashje, me dije apo pa dije, me politikat që zbatoi u shndërrua në një kopje të zbehtë të origjinalit, të mishëruar në kundërshtarin e saj më të madh politik. LSDM nuk mund dhe nuk guxon të jetë VMRO-DPMNE, autenticiteti i së cilës bazohet në retorikë të fortë nacionaliste në stilin e vjetër, kryesisht duke përhapur në mënyrë të papërgjegjshme populizëm bosh.
Kur prisni që LSDM të konsolidohet plotësisht dhe të jetë sërish një parti konkurruese në skenën politike, në gjendje të konkurrojë në mënyrë të barabartë me VMRO-DPMNE-në dhe të jetë në gjendje të fitojë dhe/ose të formojë një shumicë parlamentare dhe qeveri? Në këtë kontekst, si do të arrini të siguroni kohezionin brenda partisë?
Ne do t’i kthejmë partnerët tanë autentikë me politika të ndershme, grupet që na mbështesin. Nuk do të tolerojmë devijime nga vlerat e solidaritetit, kujdesit për të gjithë, veçanërisht retorikën më të pambrojtur, urrejtëse dhe ndarjet në radhët tona. Ne nuk do të pretendojmë të jemi patriotë, do të dëshmojmë se jemi patriotë përmes bashkimit, respektit ndaj qytetarëve, konsistencës së politikave tona, respektit për veten dhe zbatimit të politikave gjithëpërfshirëse që sjellin progres. Ne do t’u bëjmë thirrje të gjithë atyre që besojnë sinqerisht në një vend të tillë dhe në këto vlera. Unë besoj në to, kolegët e mi të rinj nga udhëheqja besojnë thellë në to dhe për këtë do t’i bindim edhe qytetarët. Ne nuk do ta lejojmë veten të bashkëjetojmë me nacionalizmin, të braktisim politikat dhe qëndrimet tona parimore, sepse kjo duket e leverdishme politikisht për momentin. Ne do t’i qëndrojmë vendosmërisht asaj që besojmë dhe besojmë se është e drejtë dhe në interes të qytetarëve. Ndonjëherë qytetarët mund të mos jenë në gjendje ta njohin atë menjëherë, por kjo nuk do të thotë se ne duhet të heqim dorë nga ajo që e dimë me siguri se do të sjellë përparim, stabilitet dhe paqe.
Pas zgjedhjes suaj për nënkryetar të LSDM-së, ka pasur një reagim nga VMRO-DPMNE-ja në pushtet, në drejtimin se paraqet një lloj zyrtarizimi të aleancës ndërmjet FOOM-it dhe LSDM-së, e cila, sipas tyre, paraqet një simbiozë që është e dëmshme si për sektorin joqeveritar, ashtu edhe për veprimin partiak-politik. Plus, VMRO-DPMNE ka përmendur edhe të ardhurat tuaja si drejtor i FZOM-it… Si i komentoni këto akuza?
Narrativa se VMRO-DPMNE dhe megafonët e saj kanë bërë marketing për mua me vite, dekada më parë është e njëjtë, këtu nuk ka asgjë të re apo ndonjë ndryshim. Kjo nuk më shqetëson mua personalisht, as të gjithë kolegët dhe shokët e tjerë të partisë, sepse në ato “akuza” të tyre nuk ka asnjë substancë, përveç një përpjekje shterpe dhe primitive për të më diskredituar.
Ndaj FOOM-it u bë gjueti në kohën e qeverisjes së Nikolla Gruevskit, kur po ndërtohej një narrativë propagandistike se “SOROS” është armik i shtetit që vepron në drejtim të anulimit të kufijve, identiteteve etj., për të paraqitur VMRO-DPMNE si tampon kundër atij sulmi, i cili ndoshta duhej t’i atribuohej dikujt shumë më të madh dhe më të fuqishëm se LSDM-ja si faktor lokal. A prisni tani që disa nga ato tregime dhe disa nga ajo propagandë të riciklohen?
Në fund të fundit, kjo është pjesë e punës së tyre dhe absolutisht pres që ata të vazhdojnë riciklimin dhe papagallëzimin e të njëjtave teza. Dhe, po, absolutisht besoj se ky pozicionim i ri duhet të jetë një nxitje dhe motivim shtesë për të gjithë kolegët, shokët dhe bashkëluftëtarët e mi të dashur nga shoqëria civile që të mbeten vëzhgues vigjilentë dhe kritikë konstruktivë të zëshëm të politikave të LSDM-së, por në të njëjtën kohë dhe mbi të gjitha ato ndaj qeverisë. Përndryshe, si në teori ashtu edhe në praktikë, është shumë më e natyrshme që shoqëria civile të kërkojë aleanca me partitë opozitare, nëse ato ndajnë të njëjtat pikëpamje në vlera dhe parime. Në fund të fundit, kur LSDM ishte në pushtet, shoqëria civile kritikoi të gjitha lëvizjet e këqija të qeverisë, dhe individët që dhanë mbështetje të fortë para zgjedhjeve të 2016-ës u shndërruan në kritikët kryesorë të qeverive të LSDM-së. Ky është thelbi i veprimit qytetar dhe mendoj se kështu duhet të vazhdojë.
VMRO-DPMNE-ja përveç të tjerave ka arritur një fitore bindëse në valën e rezistencës ndaj ndryshimeve kushtetuese që synojnë përfshirjen e bullgarëve në preambulë, e cila është kusht për hapjen e kapitujve të negociatave. Çfarë mendoni për “propozimin francez” që u përkthye në kornizë negociuese për BE-në – a ishte një zgjidhje e mirë, pra një zgjidhje optimale në atë moment dhe a mbronte interesat kombëtare maqedonase?
Gënjeshtra dhe manipulimi më i madh që i është bërë qytetarit maqedonas është se me rezistencë dhe politikë të refuzimit të gjithçkaje që nuk na pëlqen, mund të arrijmë larg. Kjo po ndodh me negociatat dhe integrimin në BE. Hristijan Mickoski bërtet, ne kemi thënë se cilat janë vijat tona të kuqe, nuk ka as një milimetër për t’u larguar. Njëkohësisht ditëve të fundit ai ka thënë se korniza e negociatave është e mirë, qëndrim ky që vjen pas narrativës zgjedhore dhe paszgjedhore se VMRO-DPMNE do të ofrojë një kornizë më të mirë negociuese dhe më pas do të japë garanci. se nuk do të ketë bllokadë të radhës dhe një sërë manipulimesh të tjera. Dhe tani, kur është bërë e qartë se ai nuk është në gjendje të sigurojë mbështetjen e të 27 vendeve anëtare të BE-së për një kuadër të ri negociues dhe pozicione më të mira, sepse ajo që premton pa përjashtim kërkon një vendim konsensusi në nivel të BE-së, të cilin ai. ka ndërmend të bëjë? Nxitja e krenarisë së rreme se po luftojmë kundër të gjithëve dhe se jemi të vendosur dhe të palëkundur po fillon të ftohet, deri në atë pikë sa rrezikojmë të ngrijmë procesin e anëtarësimit dhe Maqedoninë të futet në izolim serioz.
Cili është vlerësimi juaj – si do t’i qasen kësaj çështjeje VMRO-DPMNE dhe Qeveria e Mickoskit? A do të përfshihen në zgjidhjen e problemit apo do të sillen si Gruevski në kontestin e emrit me Greqinë?
Për mua dhe për LSDM-në është e qartë se vazhdimi i bllokadës së integrimeve evropiane kërcënon interesat strategjike të Maqedonisë. Shtyrja e reformave dhe amendamenteve kushtetuese është një kundërshtim i drejtpërdrejtë me progresin e shtetit dhe të ardhmen evropiane. Reformat që janë parakusht për anëtarësimin në BE duhet të jenë prioritet kombëtar, i brendshëm dhe jo subjekt i kalkulimeve politike. VMRO-ja duket se ka frikë se nëse i zbaton këto reforma në mënyrë konstruktive dhe gjithëpërfshirëse, do të humbasë, sepse duket gjithnjë e më shumë, për fat të keq, se skenari i drejtimit të shtetit duke instaluar një qasje dhe autoritet regjimi, pika më e fortë e të cilit është. ndërhyrjet në drejtësi, institucionet e pavarura, manipulimet, krijimi i krizave të sigurisë dhe izolimi i shtetit. LSDM, duke i shfrytëzuar të gjitha mekanizmat demokratikë, do të kundërshtojë më fuqishëm tendencat e tilla në qeverisjen e VMRO-së, në mënyrë që të mos kërcënohen interesat strategjike të shtetit dhe qytetarëve, mbi të gjitha, stabiliteti, zhvillimi dhe përparimi. Ajo do të jetë gjithashtu një opozitë konstruktive sa herë që politikat qeverisëse avokohen për ruajtjen e interesave strategjike dhe zhvillimin e shtetit.
Si e vlerësoni punën e deritanishme të Qeverisë? Cilat janë dështimet e saj më të mëdha në krahasim me ato që premtoi para zgjedhjeve?
Kjo qeveri e ka humbur busullën për vetëm gjashtë muaj. Ajo që personalisht kisha më shumë frikë u vërtetua. Dhe kjo është se VMRO-DPMNE shqiptoi një mori të pavërteta gjatë fushatës dhe se nuk do të mund të realizojë asgjë që ishte premtuar. Dhe ja ku është tani në veprim. Kemi pasur siguri të ndërprerë, konflikte të brendshme, regresion ekonomik, partizim brutal të institucioneve më të rëndësishme të sigurisë, ndërhyrje të drejtpërdrejtë në gjyqësor, një perspektivë të bllokuar evropiane dhe një rikthim të marrëdhënieve ndëretnike 20 vjet më parë. Qeveria po ndjek një politikë destabilizuese që ka natyrë antikombëtare dhe kërcënon seriozisht gjithçka që kemi ndërtuar si vend dhe shoqëri.
Para zgjedhjeve u paralajmërua një luftë pa kompromis kundër krimit dhe korrupsionit, por ende nuk ka një numër të konsiderueshëm hetimesh, akuzash, gjykimesh ndaj personave të profilit të lartë. Në vend të kësaj, kryeministri shpall një përballje me prokurorët dhe një spastrim të gjyqësorit. Si e komentoni këtë?
VMRO-DPMNE është e qartë se nuk është e kthjelluar nga fitorja e zgjedhjeve dhe harron se ka një vend për të drejtuar. Ai harron se e gjithë përgjegjësia për stabilitetin, sigurinë, shëndetin, paqen, përparimin është tashmë tek ata. Sidomos po të shikosh bilancin elektoral dhe bujën që kanë në qeveri. Thelbi i marrjes së pushtetit është marrja e kësaj përgjegjësie. Dhe në vend të kësaj, çfarë shohim? Shmangia dhe zhvendosja e vazhdueshme e përgjegjësisë. Për daljen e situatës jashtë kontrollit gjatë festimit të flamurit shqiptar – fajin e ka LSDM-ja, për pamundësinë e shkrirjes së integrimit në BE – fajin e ka BE-ja, fajin e ka LSDM-ja. Për realizimin e dobët ekonomik të projekteve dhe ekonominë e dobët – gjendje e keqe e trashëguar etj. Pse kërkuan të ishin atëherë në pushtet, nëse nuk kanë zgjidhje për asnjë problem? Kjo politikë është e rrezikshme sepse sa herë që politikanë të tillë përballen me një krizë, ata nuk do ta zgjidhin atë krizë, por do të krijojnë një krizë të re të brendshme vetëm për të injoruar dështimet e tyre.
Cili është qëndrimi juaj për mënyrën e festimit të Ditës së Flamurit Shqiptar, kur u dogj flamuri kombëtar? A jeni dakord që ka një plan dhe skenar për destabilizimin e çështjes?
Për tensionet dhe incidentet e shtuara, opinioni duhet ta dijë se LSDM është partia që historikisht ka qenë stabilizues i këtij vendi. LSDM nuk ka destabilizuar asnjëherë në historinë e saj, por është partia që historikisht i ka marrë të gjitha vendimet që kanë qenë gjithmonë të vështira, në interes të stabilitetit dhe progresit, por asnjëherë nuk janë dëshmuar se kanë gabuar për interesat e shtetit, edhe pse kanë kushtuar drejtpërdrejt. Vetë LSDM-ja shumë.
Në çfarë kuptimi po e thoni këtë?
Të kthehemi nga viti 1991, përmes OKB-së dhe referencës, përmes marrëveshjes së Ohrit, deri te marrëveshja e Prespës me të cilën hymë në NATO. Të kthehemi te fakti se sipas të gjitha parametrave dhe matjeve, marrëdhëniet ndëretnike kanë qenë më të qëndrueshme në kohën e qeverisjes së kaluar. Prandaj, konsideroj se janë skandaloze akuzat dhe përpjekjet politike për etiketimin e LSDM-së si parti destabilizuese. VMRO-DPMNE është një parti që për fat të keq udhëhoqi politikën e ndarjeve dhe destabilizimit, një parti që shkatërroi indin lidhor në këtë vend, që ndërtoi politika të urrejtjes dhe patriotizmit të rrejshëm. Dhe kjo është e vërteta historike për politikën në Maqedoni në 30 vitet e fundit. Dhe prandaj ne nuk do të jemi kurrë njësoj si ata. Kam frikë se rrezikojmë izolimin dhe stagnimin në periudhën më të rrezikshme dhe të paqëndrueshme në historinë e re të Ballkanit. Pa një perspektivë përpara, integrime më të ngujuara, qëndrime të varrosura në llogore që ne e dimë se ku na kanë sjellë më parë. Dhe ky është një rrezik i madh për qytetarët dhe sigurinë. Konkluzioni im përmbledhës është se VMRO-DPMNE po na çon në një rrugicë qorre. Sa më shpejt të ndërgjegjësohemi si shoqëri dhe të kundërshtojmë këto politika, aq më mirë për çdo qytetar të këtij vendi.
BURIMI: zhurnal.mk
