A besoni në shpirtin binjak? Apo e shihni marrëdhënien tuaj romantike si një udhëtim ku ndani një çantë shpine? Kjo është pikërisht ajo për të cilën do të flasim sot.
Në shumë raste, ne preferojmë të injorojmë faktin që dashuria është e verbër. Kur njerëzit bien në dashuri dhe fillojnë një lidhje, është një kohë magjike dhe jo për të menduar shumë. Shumë njerëz i përmbahen pikëpamjes së tyre të veçantë për teorinë e binjakëve të shpirtit. Megjithatë, shumë më pak e kuptojnë se dashuria është një udhëtim.
Dashuria që është shndërruar në unitet të përsosur, në “gjysmën time tjetër”, tingëllon shumë mirë. Megjithatë, duket se çiftet që besojnë në këtë ideal të një marrëdhënieje perfekte përfundojnë në marrëdhënie më të këqija se ata që e shohin lidhjen e tyre si një udhëtim së bashku. Ky udhëtim nuk ka të bëjë me shpirtrat binjakë të krijuar për njëri-tjetrin, por për një aventurë jetësore ku nuk ecni vetëm. Është një rrugëtim në të cilin kapërcehen pengesat, arrihen qëllimet dhe rezolutat dhe çifti punon si ekip duke u përballur me vështirësi ditë pas dite. Zakonisht këta janë çifte që priren të vlerësojnë rezultatet e marra dhe të gjitha përvojat e jetuara së bashku.
Një vlerësim i mënyrës së të kuptuarit të dashurisë
Kjo është tema që psikologët social Spike WS Lee i Universitetit të Torontos dhe Norbert Schwarz , i Universitetit të Kalifornisë Jugore synuan të studiojnë. Gjetjet e tyre treguan se njerëzit që besojnë në unitet të përsosur në dashuri janë shpesh të zhgënjyer. Përkundrazi, njerëzit që i konceptojnë marrëdhëniet e tyre romantike si një udhëtim zhvillimi personal në shoqërinë e partnerit të tyre, janë më të kënaqur me marrëdhëniet e tyre romantike afatgjatë. Kjo duket se na çon në përfundimin se mënyra të ndryshme të të kuptuarit të dashurisë çojnë edhe në mënyra të ndryshme për ta vlerësuar atë.
Eksperimenti
Ekipi i Lee dhe Schwarz punoi me grupe çiftesh që kishin vite së bashku, të cilëve iu kërkua të përfundonin një test njohurish në të cilin duhej të përfshinin shprehje që lidhen me idenë e dashurisë si unitet ose dashurisë si një udhëtim. Atyre iu kërkua gjithashtu të mbanin mend situatat e përjetuara me partnerin e tyre që kishin shkaktuar konflikte dhe festime dhe, së fundi, të vlerësonin marrëdhënien e tyre. Të kujtuarit e momenteve të festës i bënte njerëzit të ndiheshin më të kënaqur me marrëdhënien e tyre, pavarësisht se si e konceptonin dashurinë: nëse ndoqën idenë e binjakëve të shpirtit apo të dashurisë si një udhëtim në shoqëri. Për ata që besonin në shpirtrat binjakë, megjithatë, kujtimi i konflikteve që ndodhën në marrëdhëniet e tyre i bëri pjesëmarrësit të ndiheshin më pak të kënaqur. Por, kjo pakënaqësi nuk ka ndodhur në rastin e atyre që e kanë parë lidhjen e tyre si një udhëtim.
Dashuria është një udhëtim: eksperimente të thella
Në pjesën e dytë të eksperimentit, vullnetarëve iu kërkua të identifikonin forma gjeometrike me të cilat do të krijonin një rreth të plotë, si një metaforë për dashurinë si unitet. Përveç kësaj, ata duhej të vizatonin një vijë nga pika A në pikën B përmes një labirinti, këtë herë si një shëmbëlltyrë udhëtimi. Këto ishin shenjat jogjuhësore të përdorura në eksperiment, të cilat bënë të mundur ndryshimin e mënyrës se si individët vlerësonin marrëdhëniet e tyre.
Dashuria është një udhëtim, një aventurë
Studimi vërtetoi hetime të tjera të mëparshme mbi të njëjtën temë dhe dha përfundime që ia vlen të reflektohen. Konceptimi i çiftit në tokë të rrëshqitshme që zgjeron idenë e “shpirtit binjak” zakonisht gjeneron themele të brishta dhe të papërkulshme përballë gabimit.
Përkundrazi, duke e konsideruar marrëdhënien romantike si një udhëtim plot mundime që duhen ndërmarrë në shoqëri, rrit kënaqësinë me atë që është arritur pas tejkalimit të sprovave të shumta shumë të vështira që ndonjëherë paraqet jeta.
Ndoshta nuk duhet të jemi me dikë në veçanti. Ajo që ndoshta duhet të bëjmë është të përgatitemi për të udhëtuar në rrugëtimin e jetës në shoqërinë e partnerit tonë dhe ta përballojmë atë për atë që është, një aventurë e gjatë ekipore.
Burimi: botasot.info
