Trapezaria dhe dhoma e ndenjjes në një hapësirë: Ja si t’i mobiloni

Koncepti i hapur i banesave sot është aq i zakonshëm, sa shumëkush e konsideron dhomën e ngrënies si vazhdim të natyrshëm të dhomës së ndenjjes. Megjithatë, nuk është e lehtë që gjithçka të duket e harmonizuar, sidomos kur hapësira nuk është e madhe

Çelësi është që dy zonat të lidhen përmes ngjyrave, materialeve dhe organizimit që lejon një rrjedhë të natyrshme lëvizjeje. Kur kjo bëhet si duhet, hapësira duket më moderne, më e gjerë dhe shumë më e këndshme për përdorim të përditshëm.

Këtu gjenden këshilla konkrete se si hapësira e hapur të funksionojë si një e tërë.

Si t’i bashkoni dy zonat që të duken si një tërësi

Gjatë mobilimit të dhomës së ndenjjes dhe trapezarisë, mos harroni se ato janë hapësira të veçanta që duhet të lidhen përmes detajeve. Qëllimi është të mos ketë ndarje të fortë vizuale që e shkëput njërën zonë nga tjetra, por elementët të rrjedhin natyrshëm duke u plotësuar.

Ngjyrat dhe materialet si lidhja kryesore

Mënyra më e thjeshtë për të lidhur dy zonat është përzgjedhja e ngjyrave. Nëse pjesa e ndenjjes është në nuanca të çelura, mirë është që edhe zona e ngrënies të mbetet në të njëjtin spektrum, që asgjë të mos bjerë në sy si e shkëputur. Materialet natyrore, si druri dhe tonet e çelura të tekstileve, pothuajse gjithmonë e lidhin hapësirën dhe e bëjnë të ndjehet e ngrohtë dhe mikpritëse.

Kur përdoren nuanca të ngjashme për tavolinën, garniturën ose dekorin, hapësira bëhet më e unifikuar dhe duket vizualisht më e gjerë. Kjo vërehet sidomos në banesat e vogla, ku kontrastet e shumta krijojnë konfuzion vizual, transmeton Telegrafi.

Si ndikon organizimi në perceptimin e hapësirës

Hapësira e hapur kërkon një rrugë të qartë lëvizjeje. Garnitura nuk duhet t’i “marrë” vend sallës së ngrënies, as tavolina të bllokojë qasjen drejt zonës së ndenjjes. Rregulli i mirë është që garnitura të vendoset pranë një muri ose sipërfaqeje që shërben natyrshëm si kufi mes hapësirave.

Hapësirat më të vogla funksionojnë më mirë me komplete mobiliesh të lehta, pa mbështetëse masive. Tavolina e ngrënies mund të jetë e rrumbullakët, pasi lejon lëvizje më të lirshme, ndërsa karriget e lehta rritin fleksibilitetin e ambientit.

Mobiliet që lidhin zonën e ndenjjes me atë të ngrënies

Kur dy hapësira ndodhen në një të vetme, mobiliet bëhen elementi që krijon lidhjen mes tyre. Komponentët e duhur mund të sjellin ekuilibër edhe në një organizim më sfidues.

Garniturat këndore si bosht i gjithë hapësirës

Garniturat këndore janë veçanërisht të rëndësishme, pasi ato bëhen baza e zonës së ndenjjes dhe me formën e tyre krijojnë natyrshëm një kufi mes dy pjesëve të ambientit. Ato mund të orientojnë vizualisht hapësirën dhe të sjellin rend në një dhomë me funksione të shumta.

Garniturat më të mira për një ambient të tillë janë ato me linja të thjeshta, përmasa të kontrolluara dhe nuanca neutrale. Nëse dëshironi pamje të qëndrueshme dhe të balancuar, mirë është t’i harmonizoni ngjyrat e garniturës me elementet e tjera. Siç u përmend më herët, paleta neutrale është zgjidhja më e lehtë, sepse e vazhdon natyrshëm hapësirën drejt zonës së ngrënies pa krijuar ndjesinë e ndërprerjes.

Karriget dhe tavolinat e ngrënies si elementi lidhës

Zona e ngrënies duhet të komunikojë me dhomën e ndenjjes përmes ngjyrave dhe materialeve. Më e thjeshta është kur tavolina dhe karriget ndjekin stilin e tavolinës së ulët ose komodës së ndenjjes. Nëse në hapësirë dominon druri i çelur, edhe salla e ngrënies duhet të mbetet në nuanca të ngjashme.

Tavolina duhet të jetë proporcionale me hapësirën. Tavolina e rrumbullakët është ideale për ambiente të vogla sepse zbut pamjen dhe lejon lëvizje më të lirshme. Tavolina drejtkëndore duket më mirë në dhomat më të gjera dhe lë më shumë hapësirë rreth garniturës.

Si të zgjidhni tavolinë që nuk e dominojnë hapësirën

Nëse dëshironi harmoni vizuale, tavolina e ngrënies nuk duhet të mbizotërojë ndaj pjesës së ndenjjes. Ngjyrat neutrale dhe materialet natyrore janë zgjedhja më e sigurt sepse kombinohen lehtë me stile të ndryshme. Zgjedhja ideale janë tavolinat moderne me ton të çelur, të cilat nuk e rëndojnë hapësirën dhe përputhen lehtë me dekorin.

Këshilla praktike që funksionojnë gjithmonë

Ka disa truke të thjeshta që pothuajse gjithmonë e përmirësojnë pamjen e hapësirave të bashkuara.

Përsëritni të njëjtën paletë në të dy zonat

Nuk duhet të jenë nuanca identike, por është e rëndësishme që ngjyrat të lidhen mes tyre. Nëse zona e ndenjjes është e çelur, edhe salla e ngrënies duhet të shkojë në të njëjtin drejtim. Nëse dhoma e ndenjjes është energjike, salla e ngrënies mund të ketë detaje që e pasqyrojnë këtë stil.

Ndriçimi është elementi kyç

Ndriçimi përcakton atmosferën e hapësirës. Në dhomën e ndenjjes duhet të jetë më i butë dhe më i ngrohtë, ndërsa zona e ngrënies kërkon një dritë qendrore mbi tavolinë. Nëse tonet e dritës harmonizohen, hapësira duket shumë më e balancuar.

Tepihët krijojnë një ndarje të butë

Tepihët janë mënyra më e thjeshtë për të krijuar një “ndarje” të pa dukshme. Një tepih në zonën e ndenjjes dhe një tjetër nën tavolinën e ngrënies i shënojnë qartë zonat pa prishur rrjedhën vizuale.

Si duket kur dy zonat me të vërtetë funksionojnë së bashku

Kur ngjyrat janë të lidhura, kur tavolina ndjek linjën e garniturës dhe kur elementet dekorativë janë lehtësisht të harmonizuar, hapësira duket krejt natyrale. Banesat me koncept të hapur duken më bukur kur kanë dy ose tre nuanca dominante që përsëriten në të dy zonat. Kjo mund të jetë ngjyra e perdeve, jastëkëve ose një detaji dekorativ mbi tavolinë.

Përfundimi kreativ për një bashkim të përsosur

Në fund, hapësirat më të bukura nuk janë ato me mobiliet më të shtrenjta, por ato ku çdo gjë duket e menduar me kujdes. Ndonjëherë mjafton një detaj që lidh dy zonat, si një jastëk në ngjyrën e tavolinës apo një dekor që shfaqet në të dy pjesët e ambientit. Detajet e vogla bëjnë ndryshimin më të madh.

Nëse dhoma e ndenjjes dhe salla e ngrënies duken si një hapësirë e vetme që rrjedh pa ndërprerje, atëherë keni arritur atë që shumë e dëshirojnë, por pak e arrijnë: një ambient ku gjithçka duket natyrale, e ngrohtë dhe pa përpjekje – edhe kur ka funksione të shumëfishta.