Kompanitë britanike po testojnë politikat pa këpucë si një mënyrë për të përmirësuar fokusin, rehatinë dhe moralin – por jo të gjithë janë të bindur, shkruan Akademi Pune, transmeton KosovaPress.
Çorapet dhe herë pas here ngrohëset e reja të gishtave të këmbëve po bëhen shpejt pjesë e kodit të veshjes në zyrë për startup-et që shpresojnë të lehtësojnë stresin dhe të rrisin kreativitetin.
Mund të tingëllojë si një truk i shpikur gjatë një tërheqjeje për joga, por t’u kërkosh stafit të lënë këpucët në derë lidhet me diçka më serioze: si ta bësh vendin e punës të ndihet pak më pak si punë.
Me nivele rekord të stresit të lidhur me punën në Mbretërinë e Bashkuar, rritjen e lodhjes dhe një fuqi punëtore të përqendruar gjithnjë e më shumë në mirëqenie sesa në pagë, edhe ndryshimet e vogla mund të kenë një ndikim të habitshëm.
Frymëzuar pjesërisht nga startup-et e Silicon Valley ku dyshemetë pa këpucë thuhet se po përhapen më shpejt se frigoriferët kombucha, disa kompani britanike po testojnë politikat pa këpucë si një mënyrë për të përmirësuar fokusin, rehatinë dhe madje edhe moralin e stafit.
Natalie James, themeluesja e startup-it të kujdesit për lëkurën, helloSKIN, prezantoi një politikë vetëm për çorape në zyrën e saj në Mbretërinë e Bashkuar vitin e kaluar. “Zyrat, nga natyra e tyre, janë mjedise stresuese”, tha ajo. “Nëse një gjë e vogël si heqja e këpucëve ju bën të ndiheni më rehat – dhe kështu të jeni më kreativë – atëherë kjo është e qartë.”
James ka rregulla: jo këmbë zbathur, vetëm çorape të pastra (pa vrima) dhe këpucët duhet të vishen në kuzhina, banjo dhe jashtë. Ajo thotë se efektet kanë qenë çuditërisht të fuqishme: “Padyshim që ka pasur një rritje të qetësisë, dhe me këtë vjen një fokus më i mirë dhe më shumë kreativitet.”
Gary Byrnes, CEO i kompanisë teknologjike Tao Climate, i inkurajon kolegët e tij në të gjithë botën të përqafojnë punën pa këpucë. “Një zyrë është një vend super i mërzitshëm dhe super sfidues për të qenë”, tha ai. “Një temë e përsëritur e zyrave është se njerëzve nuk u pëlqen të jenë atje. Çdo gjë që e bën më të lehtë është një gjë e mirë për produktivitetin, mirëqenien dhe lumturinë.”
Për Andy Hague, CEO të Tech West Midlands, të qenit pa këpucë është një domosdoshmëri. Hague, i cili është neurodivers, thotë se veshja e këpucëve në punë mund ta bëjë më të vështirë për të që të përqendrohet, dhe përfitimet shqisore të të qëndruarit pa këpucë nuk duhen nënvlerësuar, veçanërisht pasi gjithnjë e më shumë vende pune përpiqen të akomodojnë nevojat neurodivergjente.
“Veshja e këpucëve më bën të ndihem i shkëputur nga dyshemeja,” shtoi ai. “Kjo mungesë ndjenje është thellësisht destabilizuese. Do të thoja se efekti është aq i fortë sa jam vetëm 70% në gjendje të përqendrohem. Pjesa tjetër e imja thjesht po mendon: ‘Kjo duket e gabuar.'”
Kontradiktat rreth kësaj teme
Profesori Mustafa Özbilgin, i cili hulumton përfshirjen në vendin e punës në Universitetin Brunel në Londër, paralajmëroi se ky trend mund të ushtrojë presion të padrejtë mbi gratë: “Burrat mund t’ia dalin mbanë duke qenë informalë, por për gratë, veshja është pjesë e mënyrës se si ato gjykohen profesionalisht.”
Ekziston gjithashtu rreziku i tensionit brezor, shton ai. “Punëtorët më të rinj mund ta shohin informalitetin si një shenjë kreativiteti. Punëtorët më të vjetër mund ta shohin atë si joprofesional. Ky boshllëk mund të krijojë përçarje në mënyrën se si vlerësohen njerëzit.”
Por nuk janë vetëm startup-et që po hidhen me të dyja këmbët. Amanda Nicols, zëvendësdrejtoreshë ekzekutive e fondacionit të ruajtjes Delapré Abbey në Northampton, punon pa këpucë në mjedise që datojnë që nga viti 1145.
“Ky është hapësira më e pabesueshme dhe e lashtë me një park prej 550 hektarësh, por unë vrapoj shumë me 100 mph, brenda dhe jashtë,” tha ajo. “Mosveshja e këpucëve më ndihmon të vrapoj dhe të lëviz më shpejt”, ka theksuar ajo.
Nicols pranoi se vesh këpucë për takime zyrtare, por ekipi i saj i eventeve ka filluar të ndjekë hapat e saj: “Tani i heqin këpucët kur ulemi.”
Pra, a mund të jetë të ecurit zbathur gjëja e radhës e madhe në zyrat britanike? Ndoshta jo brenda natës. Por në një botë ku mirëqenia e punonjësve, neurodiversiteti dhe përshtatja kulturore janë gjithnjë e më shumë pjesë e bisedës së Burimeve Njerëzore, mund të jetë një hap i vogël në drejtimin e duhur.
Burimi: botasot.info
