Njerëzit me fëmijëri të lumtur kanë këto zakone në moshë madhore që ua lehtësojnë jetën

Një fëmijëri e lumtur dhe mbështetëse shpesh përshkruhet si një dhuratë që zgjat një jetë. Ndërsa asnjë rritje nuk është pa sfida, hulumtimet tregojnë se fëmijët që rriten me ngrohtësi, stabilitet dhe një ndjenjë pranimi kanë më shumë gjasa të zhvillojnë modele sjelljeje që e bëjnë jetën e përditshme më të lehtë.

Njerëz të tillë ndërtojnë marrëdhënie më lehtë, përballojnë stresin me më shumë sukses, janë më të butë me veten dhe më bujarë me të tjerët.

Psikologët theksojnë se janë pikërisht përvojat e fëmijërisë së hershme që lënë një gjurmë që formëson zakonet dekada më vonë.

Kultivimi i marrëdhënieve të ngushta si një praktikë e përditshme

Të rriturit që janë rritur në një mjedis të ngrohtë familjar kanë më shumë gjasa të kenë një stil të sigurt lidhjeje dhe t’i përjetojnë marrëdhëniet si një burim force dhe kuptimi. Në praktikë, kjo do të thotë që ata investojnë kohë në miqësi dhe familje, kërkojnë dhe ofrojnë ndihmë dhe ndajnë hapur si gëzimin ashtu edhe shqetësimet.

Studimi i Harvardit për Zhvillimin e të Rriturve zbuloi se marrëdhëniet cilësore parashikojnë shëndet më të mirë dhe nivele më të larta kënaqësie në jetën e mëvonshme, më fort sesa statusi ose pasuritë. Mesazhi është i qartë: njerëzit që i vendosin marrëdhëniet në qendër të jetës së tyre janë më elastikë dhe të kënaqur në planin afatgjatë.

Rregullim i pjekur i emocioneve dhe komunikim i qetë

Një bazë e sigurt emocionale që nga fëmijëria manifestohet më shpesh në moshën madhore në rregullimin e ekuilibruar të emocioneve dhe zgjidhjen e qetë të mosmarrëveshjeve. Rishikimet e hulumtimeve tregojnë se lidhja e sigurt shkon krah për krah me strategjitë adaptive, ndërsa modelet e pasigurta më shpesh çojnë në shmangie ose mbingarkesë emocionale.

Kur emocionet emërtohen dhe përpunohen në kohën e duhur, është më e lehtë të negociosh kufijtë, të respektosh pikëpamjet e të tjerëve dhe të parandalosh përshkallëzimin e problemit.

Vetë-dhembshuri në vend të vetëkritikës

Një nga zakonet e rëndësishme, por shpesh të anashkaluara, të njerëzve që kanë një “bazë të mirë të brendshme” është dhembshuria ndaj vetes – një qasje ndaj vetes që kombinon një pikëpamje realiste të gabimeve me ngrohtësi, në vend të vetë-qortimeve të ashpra.

Hulumtimet tregojnë se kjo shoqërohet me më pak stres, humor më të mirë dhe përvetësim më të madh të zakoneve të shëndetshme të jetesës, siç janë gjumi i rregullt, ushtrimet dhe një dietë e ekuilibruar. Një dialog i brendshëm më i butë nuk do të thotë pasivitet, por përkundrazi mundëson vetërregullim më të qëndrueshëm dhe këmbëngulje pas një gabimi.

Mirënjohje dhe gjeste të vogla mirësie

Një edukim në të cilin ngrohtësia dhe njohja e përpjekjeve ishin të zakonshme, shpesh përkthehet në mirënjohje dhe sjellje prosociale në moshë madhore. Hulumtimet sistematike konfirmojnë se praktikimi i mirënjohjes, si dhe gjestet e vogla e të përditshme të mirësisë, rrit ndjenjën e qëllimit dhe qëndrueshmërisë.

Kur mirënjohja dhe ndihma ndaj të tjerëve bëhen rutinë, nga një “faleminderit” i shpejtë në ndihmë praktike, stresi i përditshëm bëhet më i lehtë për t’u përballuar dhe ndjenja e lidhjes më e fortë.