Kam frikë. Nuk e kam ndjerë kurrë kaq qartë këtë ndjesi me dikë që e dua, por sa herë që i afrohemi intimitetit, diçka brenda meje dridhet. I dashuri im mund të jetë shumë agresiv gjatë seksit, dhe shpesh e tepron në mënyra që më bëjnë të ndjej se nuk jam më e sigurt.
Nuk është thjesht dhuna fizike; është mënyra se si më shikon, ai shikim në sy që më bën të ndjej se mund të më dëmtojë në çdo moment. E di që nuk është vetëm fantazi – ka diçka reale në atë intensitet që më tremb.
Ndonjëherë, përpiqem të largoj mendjen, të kontrolloj frymëmarrjen, të gjej mënyra për t’u ndjerë më e sigurt. Por frika nuk largohet.
Ndjej se po hyj në një lojë ku humbi kontrollin, ku dëshira për intimitet kthehet në një ndjenjë të thellë kërcënimi. Zemra më rreh shpejt, duart më dridhen, dhe shpesh gjej veten duke u përpjekur të imagjinoj rrugët e ikjes nëse diçka shkon keq.
Dëshira për të qenë afër dikujt që e dua nuk duhet të më bëjë të ndjej frikë për jetën time.
Por momentet e tij të tepruara më japin një ndjesi të rrezikut që nuk mund ta shmang, dhe kjo më bën të ndjej se duhet të gjej mënyra për t’u mbrojtur, për të vendosur kufij, dhe ndoshta për të kërkuar ndihmë.
Është e dhimbshme ta pranoj, por kjo frikë është reale, dhe nuk mund ta injoroj më.
Burimi: botasot.info
