Hakmarrja më e mirë është të punosh me veten. Harro hakmarrjen, harro t’u japësh atyre një shije të vetë ilaçit, harro t’i bësh të pendohen për ditën që të lënduan! Lëre karmën të kujdeset për të, sepse të garantoj se patjetër do ta bësh, thjesht përqendrohu të bëhesh një version më i mirë i vetes.
Mëso t’i falësh njerëzit që nuk janë penduar, mëso t’i lejosh të gjitha emocionet e tua negative ose zemërimin të të inkurajojnë të bësh diçka më produktive, ta zëvendësosh atë lloj energjie me diçka që do të të bëjë vërtet mirë.
Si ushtrimet, një projekt krijues ose thjesht të provosh diçka të re për të shpërqendruar veten. Hakmarrja më e mirë është të mos interesohesh për atë që mendojnë të tjerët, të mos lejosh që veprimet e tyre të ndikojnë, të mos e shohësh veten përmes syve të tyre, të mos përpiqesh t’i bësh përshtypje dhe të mësosh se ata nuk janë superiorë vetëm sepse kanë gjëra që ti nuk i ke.
Ekziston vetëm një, dhe ai është projekti me të cilin do të mbetesh i zënë për gjithë jetën. Ti do të jesh gjithmonë i vetmi person i kualifikuar për të punuar në të.
Ti je kryevepra jote dhe jo të gjithë do të pajtohen ose do ta vlerësojnë artin tënd, dhe nuk duhet ta presësh që ta bëjnë këtë, por kjo nuk duhet të të ndalojë kurrë ta përfundosh dhe ta përsosësh atë kryevepër.
Hakmarrja më e mirë është të duash atë që je tani, derisa të bëhesh personi që dëshiron të jesh. Të duash veten tënde të papërsosur. Të mësosh nga gabimet e tua. Të dish se nuk përcaktohesh nga ato ose nga e kaluara jote.
Të duash udhëtimin tënd me të mirat dhe të këqijat e tij. Të mësosh se askush tjetër nuk mund të të dojë është gjithashtu të luftosh betejat e tua dhe të ngatërrohesh me udhëtimin tënd.
Beso se je pikërisht aty ku duhet të jesh dhe përqendrohu në shfrytëzimin maksimal të jetës që të është dhënë, në vend që ta urresh veten që nuk jeton jetën që dëshiron. Hakmarrja më e mirë është të mësosh të jesh i kënaqur dhe i lumtur, edhe kur shanset janë kundër teje.
Burimi: botasot.info
