Nëse dikush ju drejton dy komplimente të mëdha, kjo mund të jetë një formë e fshehur shantazhi emocional dhe manipulimi, një kusht i heshtur për dashurinë
Në disa marrëdhënie, komplimentet nuk janë vetëm një dëshmi dashurie apo afërsie; ato gjithashtu na udhëzojnë në heshtje. Ato shpërblejnë pjesë të personalitetit tonë që janë më të rehatshme dhe më të lehta për t’u kontrolluar. Dhe pa e kuptuar, fillojmë të formësojmë veten sipas rehatisë së tjetrit. Me kalimin e kohës, ajo që dukej si dashuri, shndërrohet në një performancë.
Kjo nuk është gjithmonë e qëllimshme apo dashakeqe, shpesh këto komplimente janë të buta, të pavetëdijshme. Por përforcimi i përsëritur i disa tipareve, si qetësia, gatishmëria apo vetësakrifikimi, mund të çojë në humbjen graduale të autenticitetit.
Ja dy komplimente që në pamje të parë duken bujare, por shpesh mbajnë brenda kushte të pathëna që ju shtyjnë të qëndroni të vegjël për të qenë të dashur.
1. Si je gjithmonë kaq e qetë?
Ky është një kompliment që shpesh përdoret për të shpërblyer heshtjen emocionale, jo forcën emocionale. Në fillim tingëllon si një vlerësim i ndershëm, që ju portretizon si një person të pjekur emocionalisht, të palëkundur dhe mbi konfliktet. Për ata që kanë jetuar në mjedise të paqëndrueshme, kjo mund të ndihet si një mirënjohje e shumëpritur.
Megjithatë, ndonjëherë dikush që lavdëron qetësinë tuaj nuk po vlerëson forcën tuaj të brendshme, por rehatinë e vet. Ndoshta nuk feston shëndetin tuaj emocional — por thjesht lehtësohet që nuk keni reaguar emocionalisht, edhe kur do të ishte e arsyeshme.
Qetësia juaj nuk sfidon, nuk ballafaqon, nuk trazon dhe për këtë shpërbleheni. Prandaj, vetëdijshëm ose jo, mund të ndiheni të shtyrë të tregoni gjithmonë qetësi, edhe kur jeni duke vuajtur. Sepse tani “të jesh i qetë“ është bërë vlera juaj kryesore.
Ky lloj komplimenti mund të forcojë një model të thellë që shpesh rrënjoset në fëmijëri ose adoleshencë, veçanërisht te vajzat dhe gratë. Projekti i Sheryl van Dalen-Smith (2008) e përshkruan këtë dukuri: shumë vajza, në vend që të mësojnë të menaxhojnë emocionet, mësohen t’i shtypin ato, duke zhvilluar një strategji ultra-adaptive, si një kameleon që i përshtatet mjedisit. Qetësia e tyre nuk është domosdoshmërisht paqe e brendshme, por instinkt për mbijetesë.
Kur kjo heshtje emocionale më pas lavdërohet në marrëdhëniet e të rriturve, mesazhi përforcohet: vlera juaj qëndron te fakti që jeni të rehatshëm, të qetë dhe nuk kërkoni shumë. Mund të ndodhë të tregoni qetësi edhe në momente të dhimbshme, sepse e dini që për këtë shpërbleheni.
Por kur qetësia nuk është më zgjedhje, ajo bëhet një formë e mohimit të vetes. Prandaj, pyesni veten: “A është qetësia ime autentike, apo një maskë që kam mësuar ta mbaj për t’i qetësuar të tjerët, që të jem i pranuar?”
Mbani mend: forca e vërtetë emocionale nuk është mungesa e emocioneve. Ju keni të drejtë të ndjeni dhe të shprehni gamën tuaj të plotë emocionale, pa u frikësuar se do të humbni dashurinë apo lidhjen.
2. Ti je e vetmja me të cilën mund të flas
Ky është një kompliment që vë empatinë tuaj në piedestal, ndërkohë që në heshtje ju bën përgjegjës për qetësinë emocionale të dikujt tjetër. Në fillim duket si forma më e lartë e besimit, ju jeni personi që dikush më në fund ndjehet mjaftueshëm i sigurt për t’u hapur. Por pas kësaj fjalie, shpeshherë fshihet më shumë varësi emocionale sesa lidhje të thellë.
Një studim i vitit 2014, botuar në Social Psychological and Personality Science, tregoi se njerëzit ndihen më të shëndetshëm emocionalisht kur mbështeten te persona të ndryshëm për nevoja të ndryshme emocionale. Një mik i dëgjon kur janë të zemëruar, një tjetër i qetëson kur janë të shqetësuar. Kjo larmi e mbështetjes forcon mirëqenien, sepse asnjë marrëdhënie nuk mbingarkohet.
Por kur dikush ju thotë që jeni e vetmja person me të cilën mund të flasë, kjo prish atë ekuilibër të shëndetshëm. Kjo e vendos ju në qendër të gjithë sistemit të tij emocional, duke krijuar një presion të pashprehur që të jeni gjithmonë të gatshëm, të përkushtuar dhe reagues. Ajo që fillimisht duket si kompliment, shndërrohet lehtë në barrë emocionale.
Ndiheni të nevojshëm, madje të pazëvendësueshëm. Por me kalimin e kohës, ky rol mund të dëmtojë kufijtë tuaj dhe të zbrazë rezervat emocionale. Filloni të harroni çfarë ju nevojitet vetë, sepse ndjenjat e tjetrit gjithmonë duken më urgjente.
Në vend që të ndërtojë intimitet të vërtetë, ky lloj komplimenti mund të krijojë një lak emocional: një ngatërrim të përgjegjësisë, ku mbështetja juaj bëhet shpëtimi i tyre. Prandaj, para se ta pranoni këtë lavdatë, ndaluni dhe pyesni veten: “A më vlerëson për atë që jam, apo më sheh vetëm si dikë që duhet të jem gjithmonë i gatshëm për nevojat e tij emocionale?”
Sigurisht, afërsia është pjesë e një lidhjeje të shëndetshme, por kjo nuk do të thotë se duhet të bëheni i vetmi “hapësirë e sigurt“ e dikujt.
Burimi: botasot.info
