Pas përfundimit të shkollës së mesme apo universitetit, shumica mezi presin të hyjnë në botën reale të punës. Por sapo nisin, shpresat për një karrierë të mirë shpesh zhduken kur kuptojnë se shumë prej ankesave të tyre nuk i interesojnë aspak shefave. Ja disa prej tyre:
Parkimi i kufizuar
Punonjësit ankohen shpesh për mungesën e vendeve të parkimit. Shefat, nga ana tjetër, preferojnë të investojnë në tavolina të reja sesa të zgjidhin këtë problem real.
Mungesa e promovimeve
Edhe pas shumë viteve përkushtim, pak punonjës arrijnë të ngjiten në karrierë. Kjo mungesë motivimi bën që shumë të rinj të heqin dorë nga përpjekjet për t’u ngritur.
Pushimet e shkurtra të drekës
Tridhjetë minuta pushim shpesh nuk mjaftojnë për një punëtor të lodhur. Por shumë shefa e ndjekin orarin me përpikëri dhe nuk tolerojnë devijime.
Balanca e dobët mes jetës personale dhe punës
Shumë punonjës detyrohen të punojnë jashtë orarit, duke sakrifikuar jetën personale. Shefat shpesh nuk e vlerësojnë rëndësinë e këtij ekuilibri për shëndetin dhe produktivitetin e tyre.
Mungesa e fleksibilitetit
Punonjësit kërkojnë më shumë liri në orarin e punës për të përballuar jetën e përditshme. Por shumica e shefave mbeten të fiksuar pas modelit tradicional 9-5.
Mbikëqyrja e tepruar
Mbikëqyrja e vazhdueshme e shefave krijon stres dhe ndjesinë e mosbesimit. Kjo sjellje shpesh e bën ambientin e punës të padurueshëm.
Pritshmëritë e tepruara
Sa më gjatë që një punonjës qëndron në një kompani, aq më shumë ngarkesa i shtohen. Pritshmëritë e pamatshme mund të çojnë në lodhje të madhe mendore dhe fizike.
Detyrat jashtë orarit të punës
Shumë punonjës përfundojnë duke bërë punë që nuk u takon pa ndonjë kompensim. Me kalimin e kohës, kjo ndjesi shfrytëzimi i shtyn ata të largohen për të kërkuar mundësi më të mira.
Burimi: botasot.info
