Sebastian Haller është kthyer.
Sulmuesi i lindur në vitin 1994 ka rizbuluar futbollin dhe Borussia Dortmundin pas muajve të vështirë të sëmundjes.
Kur u kthye në Bundesligë verën e kaluar për të zëvendësuar Haaland-in, ish-sulmuesi i Eintracht-it, West Ham-it dhe Ajax-it, iu desh të përballej me një surprizë shumë të keqe të lidhur me zbulimin e kancerit ne testikuj…
Ndryshuan totalisht programet për francezin e natyralizuar të Fildishtë, të cilit iu desh të përqendronte të gjitha energjitë e tij në trajtim, duke e vënë topin në plan të dytë të paktën deri pak ditë më parë kur luajti ndeshjen e tij të parë zyrtare në Signal Iduna Park.
Pra, gjashtë muaj më vonë, Haller është rikthyer në fushë, me këpucë speciale me një përkushtim të veçantë (“F*ck cancer”) në ndeshjen e fituar nga Borussia ndaj Augsburgut 4-3. Qendërsulmuesi mori një mirëseardhje të veçantë pasi iu nënshtrua një trajtimi jashtëzakonisht të ashpër, i cili përfshinte cikle kimioterapie dhe dy operacione.
Ndjesi të forta për sulmuesin, i cili më pas donte të tregonte eksperiencën e tij në një intervistë emocionuese për L’Equipe, duke folur se sa e vështirë ishte, pa fshehur asgjë. Pjesa më e ndërlikuar e përvojës së saj ishte të mos e linte veten të dekurajohej dhe përpjekja për t’i dhënë forcë familjes së saj nga ana tjetër:
“Duhej të qëndronim të fortë mendërisht. Thirra vëllezërit dhe motrën time për t’u thënë të qëndronin me nënën time sonte sepse halla, e cila ishte edhe shoqja e saj më e mirë, vd*iq nga kanceri në shkurt 2020… Ka ende një traumë në familje dhe e dija që ajo do ta merrte shumë keq”.
Halleri foli se sa vështirë ishte kimioterapia. Katër cikle në pesë ditë për sulmuesin e Borussia Dortmundit, i cili ndihej fjalë për fjalë i shkatërruar brenda dhe jashtë: “Kimioterapia më theu trupin brenda, operacionet trupin jashtë. Edhe pse shërohesh shpejt dhe pas kimioterapisë, edhe nëse ndihesh mjaft mirë, dukesh shumë i sëmurë. Ke sy të zhytur, pa flokë, buzë të zeza… Dhe ditët e para, për shkak të kateterit në fyt, kisha zërin e një fëmije, sikur të isha ftohur”.
Megjithatë, kjo përvojë e lejoi atë të fitonte një ndjeshmëri të re, dhe të shfaqej në sytë e të tjerëve si një person tjetër: “Ti dëshiron të tregosh se gjithçka po shkon mirë, por ka një lloj shikimi keqardhje, nuk e di. Kjo të tregon se je i sëmurë. Vërtet, nuk ka problem! Mos u shqetëso! (qesh)
Nuk është keq, njerëzit janë të dhembshur dhe e kuptoj këtë sepse duan të flasin për këtë. Nuk ndodh shpesh që një futbollist të kete kancer.” Për fat të mirë, gjithçka është e destinuar të mbetet një kujtim i keq për Hallerin, i cili tani shpreson të kompensojë kohën e humbur me gola për të lënë gjurmë edhe te Dortmundi.
